Chris Blanchett – Metro’dan Ayrılış
Yağmur, binanın çatısına yavaşça vurmaya başlamıştı.
Koridor sessizdi, floresan ışıklar tek tük yanıp sönüyordu.
Blanchett, HQ’nun soyunma odasına girdi; 17 numaralı dolabın önünde durdu.
Kapıyı açtı. İçeride yalnızca birkaç parça kaldı: bir telsiz, eldivenler ve solmuş bir yelek.
Hepsine tek tek baktı, sonra telsizi rafa koydu.
Kapak kapanırken çıkan o
*klik* sesi, odadaki tek yankıydı.
“Bu kadar karmaşanın içinde durmak artık bana göre değilmiş.”
Ne veda etti, ne açıklama yaptı.
Ceketinin yakasını kaldırıp kapıdan çıktı;
yağmur hızlanmıştı, şehir gri bir sessizliğe bürünmüştü.
O gece Metro’nun ışıkları bir süre daha yandı,
sonra hepsi birer birer söndü.