Chris Blanchett – 09.09.2025 Rodeo Gecesi
Dün gece Rodeo’da kurşunların ortasında kaldım.
Arkamdaki acemi bir polisin omzumu sıyırtmasıyla dikkatimi kaybettim,
ve bir anlık dalgınlığın ardından kendimi mermilerin yağmurunda buldum.
Çapraz ateşin ortasında yere düştüğümde tek düşündüğüm şey şuydu:
“Bitti…”
Beni hastaneye götürdüler.
Gözlerimi açtığımda loş ışıkların altında yalnız bir yatakta yatıyordum.
Yanımda birkaç memur vardı ama çağrı çaldığında hepsi gitti.
Geriye sadece sessizlik kaldı.
O kadar sessiz ki, kalp atışlarımı kulaklarımda duydum.
Doktorların bile yüzüme bakmadığını fark ettim.
Çünkü başında kimse yoksa, yaralı bile görünmez olurmuş.
O an fark ettim…
İnsanı öldüren kurşun değil.
İnsanı öldüren, hastane yatağında yapayalnız uyanmaktır.
“Kurşun yarayı açar, ama yalnızlık kalbi paramparça eder.”