Andeyev Organize Suç Örgütü

[Kovalanke]

İnsan içine çıkın biraz 

[gunshotta]

İnsan içine çıkın biraz 

rakipsiz kalmak istemeyiz

[Emreeeeeee]

[Ogru Eldar]

İnsan içine çıkın biraz 

yanlis sulardasin  adamim

[gunshotta]

Sis ve rutubet limanı kavururken, hangarın paslı duvarları soğukluğunu derinleştiriyordu. Christian Tkachyov, kapıyı zorlayarak içeri girdi; bakışları, yılların kiriyle kaplanmış demir yığınlarına takıldı. Rafın köşesinde, sol kolunu metal iskelete dayamış, yarısı tükenmiş Marlboro’dan dumanlar yükselen Nikolay Andeyev, yüzünde ağır bir yorgunluk, gözlerinde keskin bir kararlılık taşıyordu.

Christian, ağır adımlarla hangarın kalbine yürürken, yan yana dizilmiş eski Mercedesler sanki zamanın ağırlığını omuzlarında taşıyan sessiz muhafızlardı. Ellerini iki yana açıp bu donuk koleksiyona hayat ve ölümün keskin döngüsüne alaycı bir dokunuş yaparken, aralarındaki sessizlikten yükselen kelimeler, çoktan yerini eyleme bırakmıştı. Nikolay’nın bakışları, bu yükün Christian’ın omuzlarında olduğunu sessizce onaylıyordu.

“Dimitri hakkında ne düşünüyorsun?” diye sordu Nikolay, soğuk ve ölçülü bir sesle. Soru, yalnızca bir merak değil, hesaplanmış bir sınavdı. Pas ve yağ kokusunun karıştığı havada, kelimeler ağırlaşarak yerini bekleyişe bıraktı. Christian’ın ifadesiz yüzü, havada asılı kalan görünmez bir ağırlığı taşıyordu. Nikolay, sigarasından son dumanı çekerken, iki adamın kaderi karanlığın içinde sessizce örülüyordu.

[gunshotta]

Christian, gecenin en sessiz saatinde yazıhaneye girdi. Kapıyı kilitlemeden kapattı; burası onun mekânıydı, içerideyken dış dünya yoktu. Loş ışığın altında masasının çekmecesini açtı, önceden hazırlattığı evrakları dikkatle çıkardı. Bu sevkiyat kusursuz olmalıydı; yalnızca sorunsuz değil, şüpheye yer bırakmayacak kadar akıllıca. Eski Mercedesler... Parçalarına ayrılmamış, hâlâ çalışır durumdaki bu araçlar, dışarıdan bakıldığında sıradan görünmeliydi ama hedef ülkede altın değerindeydi. Kağıt üstünde ise hepsi, tarım makinelerinin birer yedeğiydi. Evraklarda biçerdöverler, traktör aktarma organları, sulama sistemleri yer alıyordu. İmzalar, mühürler ve sevk belgeleri en ince ayrıntısına kadar gerçeğe sadıktı.

Yükleme saatler önce tamamlanmıştı. Ocean Docks’taki adamları, araçları konteynerlere yerleştirmiş, üzerlerini paslı metal yığınları, kırık paletler ve yıpranmış çuvallarla örterek tam bir kamuflaj sağlamıştı. Her konteynerin dışı, hafif yağlı bir tabakayla kirletilmişti, özenle yapılmış bir özensizlik. Gümrükte görevli memurların dosyaları incelerken içlerinden “bir tonluk eski hurda daha” deyip geçeceği şekilde hazırlanmıştı her şey. Christian sahte değil, inanılır belgeler düzenlemişti. Bir belge sahte olabilir, ama inandırıcıysa gerçek gibi işlem görürdü. Farkı yaratan buydu.

Sevkiyat, gece yarısı sessizce yola çıktı. Tam vardiya değişiminin ortasıydı; liman kontrolü gevşek, kameraların bakışları yorgundu. Konteynerler Arnavutluk’un Dıraç limanına doğru ilerlerken Christian, yazıhanede kalan son sigarasını yaktı. GPS ekranındaki yeşil noktalar hareket halindeydi; şüphe çekmeden, gürültüsüz. Bu bir nakliyat değildi sadece; bu, zekânın mühürle buluştuğu, sistemin açıklarının soğukkanlılıkla okunduğu bir operasyondu. O an düşündü: “Kusursuzluk, görünmez olmaktır. Ve biz şu an görünmüyoruz.”

[Stormcloak the Madman]

İnsan içine çıkın biraz 

Hayır

[Bilgin]

İnsan içine çıkın biraz 

Bunu "Şehirde aktif olun." anlamında söylüyorsan hak verdim, planlarımızda var. "İşiniz gücünüz roleplay olmuş" anlamında söylüyorsan da doğru değil zaten, rolümüzü yapıp çıkıyoruz çoğunlukla 

[tmblc]

gün gelecek

[avtomat zant moskitros]

Başarılar dayko biz kaçtık