2012-13 yılları itibariyle SA:MP Oynadığım yıllar boyunca hep iki ana karakterim olmuştu, Leonardo Brooks(PD) ve Boris Poschevo(illegal). Edgard benim ilk ve tek sivil karakterim. Radikal bir kararla bu karakteri açtığım günden itibaren Edgard çok kazandı, çok kaybetti, sevildi, nefret edildi. İftiralara maruz kaldı, iftiralar attı. Pek çok dost edinip, hemen hemen edindiklerinin hepsini kaybetti. Dostlarını kullandı ve onlar tarafından kullanıldı. Şu anda ise bir winner imajı çizdi. Karakteri güzel yapan şey ise o karakterin başarılı, sevilen biri olmasından ziyade tüm bunlar olmadan önceki uğraş, kovalamaca, karakterin yaşadıkları. Bu karakterin anlatmadığım, anlatarak ya da ekran görüntüleriyle sizlere gösteremediğim(belki de zamanım olmadığı için) dev bir arkaplanı oluştu. Açıkcası benim için kitap yazmak gibi oldu. Bu karakterle ilgili iyi-kötü duyduğunuz her şeyi ikiyle çarpın, o kadar eğlendiğimi söyleyebilirim.
Hayır, bu bir ayrılık mesajı değil ve evet fontun göz yorduğunu biliyorum, sadece gerçekten okumak isteyenlere özel bir yazıydı.
Edgard'n ilk gününden itibaren pek çok rol arkadaşı edindim. Edgard'n ise arkadaşlarının bir kısmı yollarda kaldı, başka yerlere göçtüler, bir kısmı ise hala etrafta bir yerlerde. Bu yazının ana amacına gelelim.
Yolda tanıştığım kıymetli rol arkadaşlarıma, ekibime -gerçekten- sonsuz teşekkürler, benim için hep çok özel oldunuz;
@Gülücük @stitch @Zangief @GGKUS @Vonagall @ugurcobain @prop @kehribarrc @Brownie @FAKO @Oberr Eddy'n serüveni henüz bitmedi, yapması gereken çok iş var.
Laugh with
many, do not trust
any.














