Konu: Bugünlerde biraz sinirli kaptan Asbed (Okunma sayısı 1377 defa)

bedellin · 02.08.1985

BAŞLANGIÇ

Asbed Atanosian Ermenistan'ın Myasnikyan şehrinde dünyaya geldi. Tam şehir gibi olmasada gelişmemiş biryerdi. Asbed çocukluğunda acısız büyümüş ve aile saygısını tam şekilde almıştı. Karşısındakiler ile nasıl konuşacağını çok iyi biliyor ve her zaman ikna kabiliyetini kullanıyordu kısacası ağzı çok iyi laf yapıyordu.
Yaşı büyüdükçe pis olan işlere ilgisi artmış, bu işler ile hayatının devamlılığını sağlıyordu. Para aklama, silah ticareti, şantaj ve kumpas tarzı işler ile ilgileniyor, silah kullanmak yerine bütün işlerini para ve aklı ile yerine getiriyordu. Ermenistan'da çok sıkı olduğu iki dostu vardı. Bu dostluklar ya onun hayatının sonunu getirecekti yada ciddi bir şekilde paraya boğucaktı. Dostlarının isimleri; Pakrad Kasparov ve Azad Demirev'ydi. Asbed yavaş yavaş Ermenistan'da büyüyor ve onunla birlikte dostları da büyüyordu. Pakrad'ın fikirleri, Azad'ın iş bitiriciliği ve kendisinin konuşma yeteneği ile bütün işler çözülüyor ve olayların %90'nda silah patlamıyordu.

GÜÇ

Pakrad bir gün ortaya bir fikir attı. Fikir şuydu; Ailemizi ve altımızda çalışan herkesi bir çatı altına toplayıp Ermenistan dışı bir yerde iş yapmak için çalışalım. Saygınlığımızı ve Kudretimizi kazanıp bir süre şehire aynı anda hükmetmek. Asbed bu fikiri onaylıyordu bu fikirin doğrultusunda çalışmalarını yurtdışına yönlendirmiş ve oralardan dostluklar ediniyordu. Sağlam bir para akışı mevcuttu ama paranın yarısı aileye iniyordu. Ermenistan'ı eline geçirmişlerdi. Devlet adamları ile iş yapıyor ve gizli bilgilerini saklıyordu.Artık herkes bir şekilde boyun eğmek zorunda kalmıştı. Seveni sevmeyeni kim olursa olsun onlara tapıyordu. Amerika'nın Florida eyaletinde olan Vice'a yavaş yavaş yerleşiyor ve bir bir bütün ermeniler göç etmeye başlıyorlardı. Aile fertleri yavaş yavaş toplanıyor onlar toplandıkça güçleri artıyordu.
Pakrad'ın isteklerinden biri olan bu iki şehiri bir arada yönetme olayı için Asbed çoğu zaman doğduğu yere gidip geliyordu. Ancak baştan çıkan işler ve savaşlar doğrultusunda şehirden ayrı kalmak zorundaydı. Kendisini göstermesi onun için büyük bir olay olabilirdi. Arkaplanda iş yapıyor ve dostlarına hediyeler gönderiyordu. Bir gün bir olay sonucu Pakrad'ın vurulduğunu duyan Asbed;Ermenistan'da olan bütün işlerini toparlayıp Vice'a doğru yola çıkmıştı. Onun yokluğunda yönetim koltuğuna başka isimler oturmuş olsada her Ermeni vatandaşın bileceği tek bir olay vardır; "Herkes gitse bile Asbed kalır. Oturduğu koltuğa dostlarıyla iş yapmak için kazık çakmış bir herif." lafı onu tam anlamıyla anlatan bir laf. Artık şehirdeki işlerinin başına dönmüştü.

YAPILANMA

Ermenilerin yavaş yavaş saygınlık kazanmasını sağlıyor, çokça iş yapıyordu ve hemde bir silah bile patlamadan.
40'lı yaşların başında artık yorucu ve bunalmış bir hayat sürüyordu. Çokça işte bulunmamaya çalışıp bütün işleri başka insanlara devrediyordu ne demişler; Ne kadar görürsen o kadar vazgeçersin bu hayattan. Tamda kafa yapısı bu yöndeydi ama işlerin bir şekilde ters gittiğini anlıyordu. Cebindeki paraları dağıtıyor ve sadece harcıyordu. Evlerini, arabalarını, işyerlerini, inşaat sektöründe olan işlerini yavaş yavaş salıyor ve Ailesine dağıtıyordu. Artık sadece dostları ve ailesi ile vakit geçirmek istiyordu. Ta'ki o güne kadar. Azad'ın ölüm haberi kulağına gelmişti. Büyük bir öfkeyle ne yapacağını şaşırmıştı. Kendisini durduramıyordu ve insanlara çokça eziyet çektirmeye çalışıyordu. Artık yola çıktığı dostlarından birini kaybetmiş olan Asbed bunun acısıyla işlerini silahla yapmaya başlamıştı.Saygısızlık yapanı vuruyor ve dönüp bakmıyordu bile onun artık böyle biri olması aileye acayip bir korku yaymıştı.