1) Basit noktalama hatasıyla başlayalım, kiminize göre hata gelmeyebilir; fakat öyle. Cümlelerinizin sonuna koyduğunuz noktalama işaretlerini cümleden ayrık şekilde yazmayın, farkında bile olmayabilirsiniz; ama tam bir katliam oluyor.
Yanlış: "Benimle geliyor musun ?" , "Hadi artık gidelim şuradan !"
Doğru: "Benimle geliyor musun?" , "Hadi artık gidelim şuradan!"
2) Sık karşılaşılan noktalardan "-de" ibaresini nasıl kullanırız bunu öğrenelim. İki "-de" bulunur, ek olan "-de" kalma, bulunma anlamı verirken bağlaç olan "-de" bir eşitlik, katılma anlamı katar.
Yanlış: "Sende bizimle gel hadi." , "O kazaktan bendede var."
Doğru: "Sen de bizimle gel hadi." , "O kazaktan bende de var."
(eşitlik/katılma anlamı)
3) Bir önceki tanımımız gibi sık karıştırılan "-ki" ibaresine bakalım. İlgi eki olan "-ki" 'eklendiği sözcüğe bağlı olma, ilgisi bulunma' anlamı taşır ve sözcüğe bitişik yazılır. Bağlaç olan "-ki" ise ek değil bir sözcüktür, iki cümle arasındaki anlam bağını kurar ve cümlelerin arasında ayrı yazılmak suretiyle yer alır.
Yanlış: "Orada ki arabayı gördün mü?"
(iki cümleyi bağlamıyor, önceki sözcükle ek halinde ilişkili)
Doğru: "Oradaki arabayı gördün mü?"
Yanlış: "Bana öylesine yakındıki kardeşimden ayıramazdım."
(iki cümleyi bağlayan görevde, ayrık olmalı)
Doğru: "Bana öylesine yakındı ki kardeşimden ayıramazdım."
Yanlış: "Onun ne kabahati varki!" (anlamı pekiştirmek için kullanılan bağlaç "-ki" var, ayrı)
Doğru: "Onun ne kabahati var ki!
4) Yazı yazıyorsunuz; cümlenin içerisinde kullandığınız nokta, virgül, noktalı virgül, tırnak işareti, parantez ve buna benzer noktalama işaretlerinden sonra boşluk bırakmanız gerekiyor.
(Bu duruma soru ve ünlem işaretleri dahil değildir dikkatli olalım. Verilen ilk maddede soru ve ünlem işaretlerinin doğru kullanımına rastlayabilirsiniz.)
Yanlış: "Öyle deme , belki bir kusuru vardır ."
(bu gibi işaretler kelimelere bitişik yazılır, cümleyi bitirse dahi)
Doğru: "Öyle deme, belki bir kusuru vardır."
5) Bu durumu es geçemezdik. Yazımı sıklıkla karıştırılan kelimelerin listesini sizlere derledim, beşinci madde sıklıkla güncellenecek.
Yanlış:
"şuan, ayit, bağzen, bir çok, birşey, çağre, çünki, icraa etmek, iddaa/idda, heralde, herkez, hiç bir, laboratuar, madur, orjinal, tabiki, tehtid/tehtit, traş, yanlız, yalnış, ramen"
Doğru:
"şu an, ait, bazen, birçok, bir şey, çare, çünkü, icra etmek, iddia, herhalde, herkes, hiçbir, laboratuvar, mağdur, orijinal, tabii ki, tehdit, tıraş, yalnız, yanlış, rağmen"
6) Parantez içinde kullanılan ünlem işareti alay etme, hafife alma, küçümseme, inanmama, kinaye anlamları katar.
Örnek: "Adam, akıllı (!) olduğunu söylüyor."
Örnek: "Gençliğinde 100 metreyi 10 saniyede koşarmış (!)."