The Tormentas

[Rulaen]

[ohmydad!]

[ByM1T2]

Alejandro'nun dilinden:
Meksika'dan kaçan iki kardeşin daha önceden çok da göz önünde bulunmayan bu sokakta bu tür işler çevirebileceği kimsenin aklına gelmezdi sanırım... Yavaş yavaş adımız duyulurken paramız da cebimize girmeye başlamıştı. Pedro ve Saint sokakla daha çok ilgilenmeye başlamışken ben kendimi biraz daha geride tutuyordum. Bunun yapılması gerekiyordu, iyi polis kötü polis oynamak bizim durumumuzdaki kişiler için gayet önemliydi.

[ByM1T2]

[ByM1T2]

Alejandro'nun dilinden:
Yılda bir gelen sıkıntılı gecelerden birinde ruh ikizimin de öyle olduğunu tahmin etmem zor değildi. Gece 1'de beni aradı ve ayrıldığımızda saat sabahın 6.30'u olmuştu. Snezzy olmasaydı ben, ben olmasaydım Snezzy o gece ileride bize sıkıntı çıkaracak bir sürü hareket yapabilirdik.

[ByM1T2]

Alejandro'nun dilinden:
Sokak-sıkıntı-çözüm-sokak-sıkıntı-çözüm adlı bir kısır döngüsü içindeyim. Ruhum bu kadar sıkıntılı bir sokakta yaşamak için fazla yüksek ama hayat şartları bu sıkıntıları çekmem gerektiğini her seferde yüzüme vuruyor. Biraz racon, biraz iş, biraz da kardeş gözetleme.

[ByM1T2]

Alejandro'nun dilinden:
Kartlarımı açık oynama zamanımdı... Ancak bunu doğru kişiye oynayıp fikirlerimi açığa çıkarmam lazımdı. Madem arayı düzeltmiştik, bu konu için Tamaz tam gereken kişiydi. Eli uzun ve sağlam ekibi olan Tamaz'la bir toplantı yapmam lazımdı.

[ByM1T2]

Alejandro'nun dilinden:
Tamaz'dan haber bekleyen Alejandro bir yana dursun bir yandan da bu sokakların sorunlarıyla ilgilenmesi gereken bir Alejandro vardı. Departmanla çatışmamızın ardından Pedro'ya biraz ortalarda görünme diyerek sokaktan uzaklaştırdıktan sonra ona şu an ihtiyaç duyabilirdim... Ancak tek başıma yine de arkadaşlarıma yardıma gitmem gerekiyordu. İşlerim için haber beklerken bir sorunun daha çözümüne yardımcı olmak için Emilio'nun aramasıyla beraber atladım araca. O an tek kişi de olsam, bir kişi bir kişidir.
Restoranın önüne geldiğimde herkes hızlı bir şekilde araçlara atladı... Madem öyle dedim araca atlayıp devam ettim, nereye gittiğimi bilmiyordum bile. Little İtaly'de, Rin ile karşılaştım. Arkamdan: "Dur!" diye bağırdı. Her ne kadar bana söylediği sözlerin pek arkasında kalamayan bir kız olsa bile yine de aramızda geçen bazı konuşmalardan sonra genelde kafasının benim gibi çalıştığını anlayabilmiştim. Dur diyorsa bildiği bir şey vardır dedim, yanına gittiğimde arabama atladı. "Alejandro oraya gitmeyin, başbaşa konuşacaklar, olay çıkartırsınız. Diğerlerini de durdurmamız lazım" dedi.
İlk sinir harbi orada geldi. Madem öyle bir durum var bu iletişimsizliğin sonucunda bu kadar kişi belimizde emanetlerle departmana yakalansak ne bok yiyecektik?
Ardından gazı kökleyip amigoların yanına gittim. Madem öyle bir durum vardı... Söylemem gerekiyordu. İşte iş ondan sonra patladı. Asla yapmayacağım bir hareket yapıp arkadaşlarımın yanındaki bir dengesize fazla çıkıştım. Otokontrol mekanizmam gelişmeseydi kötü olayları getirebilirdim orada.

[ByM1T2]

Alejandro'nun dilinden:
Tamaz düşündüğüm gibi biri çıktı. Dürüst ve sözünde duran biriydi. Görüşmemizden birkaç saat sonra Aslan beni aradı ve sokağım dışında ilk işimi yaptım. Sıkı bir pazarlıktı ancak beş dolar bile düşmeyecek bir fiyat teklifi vermiştim zaten. Düşürmedim ve işi bitirdim. İşim bittikten sonra sabah 5e kadar o mekanda duracaktım... Bir zamandan sonrasını hatırlamıyorum ama içkilerin sağlam olduğu su götürmez bir gerçekti.

[ByM1T2]