Konu: Marek Bersakov - Bir Bulgar'ın Hayatı... (Okunma sayısı 570 defa)

Serseri Bey · #0 - 17.03.2020 18:39

Ocak 1998 - Bulgaristan Sofya *Küllerinden Doğmak*

Ben Marek Bersakov, Sofya doğumlu fakir bir ailenin tek çocuğuyum. Annem sıradan bir ev hanımı, babam ise Sofya'ya bağlı küçük bir kasabada basit bir demirci. Parlak bir çocukluk geçirdim desem yalan olur, doğduğum dönemler Bulgaristan da, özellikle de Sofya da iç savaş gün yüzüne yavaş yavaş çıkıyor, ortalık karışmaya başlıyordu. Bir yandan rejim yanlıları diğer yandan Cumhuriyetçi rejim destekçileri birbirine giriyor, Sofya için yangın vakti yaklaşıyordu. Dar ve kısa bir sokakta, 3 katlı bir binanın bodrum katında yaşıyorduk, daha doğrusu yaşamaya çalışıyorduk. İlkokul son sınıfa kadar eğitimime devam edebildim, babamın demircilik yaparak kazandığı para eve yetmiyordu. Kendimi güzel parası olan boktan bir işin içinde buldum. 16 yaşındaydım ve ilk defa eve benim kazandığım bir para girecekti. Çalıştığım yer, benim her okul çıkışında eve gelip odamın penceresinden izlediğim karşı kaldırımda ki kahvehaneydi. Basit bir kahvehane değildi, kara para ticareti ile iç içe olan güçlü bağlantıları olan bir işletmeydi. Bulgaristan'da ismini duyurmuş bir gruptu ve içinde bulunduğum duruma ayak uydurmaktan başka seçeneğim yoktu çünkü bu herifler sadece paralarının peşindelerdi ve kimsenin gözünün yaşına bakmazlardı.

Nisan 1998 - Bulgaristan Sofya *Şöhretin Basamakları*

Üç ayı tamamlamıştım, çalıştığım yerde ufak ufak bir yerlere geliyordum ya da öyle hissediyorum. Bir gün servis ile uğraşırken daha önce hiç görmediğim birisi içeriye girdi, son derece şık takımı ve pahalı aksesuarları ile dikkat çekiyordu. Gizli odaya geçip bir konuşma yapmışlar. Öğrenince şok oldum, üç aydır çalıştığım şirketin büyük bağlantılarından birisiymiş ve ilerleyen bu iç savaş sürecini fırsata çevirmek için birkaç saatlik konuşma yapmışlar. O an o herifi gördüğümde zengin takımı ve pahalı aksesuarları ile önemli birisi olduğunu anlamıştım. Bir hafta sonra servis sırasında şef beni yanına çağırdı ve artık mutfak bölümünde çalışmayacağımı söyledi. İlk başta kovulduğumu düşündüm fakat bu cümle bir bitişin değil, yükselişin başlangıcıydı. Her gün belirli saatlerde şef tarafından elime sürekli bir adres sıkıştırılırdı, bu adreslere birkaç herif ile giderek gittiğim yerde ki kişilerden onca koli sigara paketi alırdık, bu kolileri şefe getirip teslim ederdik, para vermiyorduk olayı tam kavrayamamıştım o sırada, sanırım yine kara para...Yavaş yavaş aldığım para artıyordu, bu güzel bir şeydi, paranın verdiği o his ve ceplerim dolu oldu olduğunda etrafımdakilere tepeden bakışım belki de 16 yaşında ki bir çocuk için harika bir duyguydu.

Haziran 2002 - Bulgaristan Sofya *Son Teslimat*

Uzun bir süre Sofya'da ki işletmede şef'in getir-götür işlerini yapmıştım ve artık yavaş yavaş sonuna gelmiştim. Şef'in bana güveni tamdı verdiği tüm işleri zamanında ve hatasız yapıyordum ve bu şef'e yapacağım son işimdi. Günlerden salı, akşam saatleri ve Sofya'nın sınırından içeriye iki tır girecekti. Tırlar aklımın alamayacağı kadar uyuşturucu ve silahla doluydu. Ne yapmam gerektiğini iyi biliyordum, yanıma onca adam alacaktım ve tam zamanında yerinde olacaktım, son noktayı koyacaktım. Şef'e bu son görevimdi, daha sonrasında ise uzun bir dönem boşta kalacaktım, neden böyle olduğunu bilmiyorum fakat işler böyle yürüyor. Bu son işten çok büyük para kaldıracaktım şef bana bu son işi bilerek yüksek miktarda kazanç sağlayacağım bir iş olarak vermişti, biliyordu çünkü uzun süre boşta kalacaktım, nereden baksak 15 yıl kadar... Zaman gelmişti, istediğim gibi de oldu ve bize çalışan polis memurları ile tırın güzergahı üzerinde komplo bir çevirme ayarlandı, polisler çevirmeyi başlattıktan kısa bir süre sonra ortaya biz çıktık ve tır şoförlerini kısa süreli bir çatışma ile etkisiz hale getirdik, bu gece bugüne kadar yaptığım en büyük işti ve iki tır dolusu uyuşturucu ve silah, milyonlarca para kazanmıştım. Bu son işi de başarıyla tamamladım ve şef ile bir süreliğine işlerimize son verdik. Birkaç hafta sonra ailemi, Belgrad'da aldığım yeni bir daireye yerleştirttim, bu iyiliği yapmak zorundaydım, Bulgaristan Sofya'da işim bitmişti. Bundan sonrası için uzun bir süre telefonuma o mesajın gelmesini bekleyecektim. Kazandığım paranın tadını en azından bir süre çıkarabilirdim.

Mart 2020 - Amerika Vice Şehri *Son Düzlük*

Paranın verdiği huzur ve saygınlık, işte bundan iyisi yoktu bunca yıl benim açımdan hayal edemeyeceğim kadar iyi geçmişti. Düşünsenize Sofya'da üç katlı bir dairenin bodrum katında oturan, annesi ev hanımı babası ise basit bir demirci olan fakir bir ailenin tek çocuğu. Bu yıllara çok da kolay gelmemiştim, eskiyi çok da hatırlamak isteyen biri değilim. Bir gün, öğle yemeğimi yerken telefonuma bir mesaj geldi, rehberimde kayıtlı olmayan birinden bunca yıl beklediğim mesaj gelmişti. Bulgaristan bağlantılı bir iş adamı, sıradan bir iş adamı değil, hani yıllar önce garson olarak çalıştığım ve daha hiçbir şeyden haberi olmayan Marek'in, o gün gördüğü zengin ve gösterişli heriften gelen bir mesajdı. Marek için şöhretin basamakları hızla aydınlanıyordu. Bu işte yıllar önce çömez olabilirdim fakat şu anda kilit bir adamdım. Kendi bağlantılarım vardı ve ekonomik açıdan hiçbir sıkıntı çekmiyordum. İstediğim bir şey saatler içerisinde gerçekleşiyordu.Yıllar önce o işletmede gördüğüm o herif ile işleri ortak yürütmek üzere zevkinden vazgeçemediğim gemi yolcuğu ile Vice Şehrine giriş yapmıştım.