Konu: Vice Şehri Polis Departmanı (Okunma sayısı 326381 defa)

Thug1 · 15.04.1996

Alıntı yapılan: Thug1 - 07.08.2025 23:27

06.07-08.2025 | Hastalık Günlüğü

“Sanırım o son kovalamacada karşımdaki adam atlet falan olmalıydı…”

Gecenin karanlığında görevimin başındaydım. Kovalamaca başlamıştı. Adımlar hızlandı, nabız yükseldi. On dakikalık bir takipten sonra, sonunda adamı yakalayabildim. O an, sadece yakalamanın verdiği tatmin yoktu içimde — terlemiş, yorgun ama görevini yerine getirmiş bir memur olarak nefes nefeseydim. Fakat o terin soğuması, klimaya maruz kalışım... Sonrası malum.

Ertesi sabah boğazda bir ağrı, ardından halsizlik, hafif bir ateş… Teşhise gerek yoktu: Hastalık kapıyı çalmıştı.

Oysa daha yeni kısa kollularımı giymeye başlamıştım. Akademiyi bitirmiş, görevime adapte olmuş, ilk üniformamın heyecanını içimde taşıyordum. Ama bu hastalık beni iki günlüğüne yataklara serdi. Mesai yapamamanın verdiği buruklukla sadece dinlenebildim. Görev arkadaşlarım sahadaydı, ben ise evde, battaniyenin altında…

Ve en acısı? Çorba yapanım da yoktu.
Elimde kase, ekran başında geçen zaman, iyileşme umuduyla içilen her kaşık… Yine de içimde bir şey vardı: Geri dönme arzusu. Üniformamı tekrar giymek, tekrar devriye çıkmak, görevimi yerine getirmek…

Bu birkaç gün bana hem bedenimin sınırlarını hem de görev aşkının içimde ne kadar güçlü olduğunu tekrar hatırlattı.

– Thatcher Kane

Thug1 · 15.04.1996

Alıntı yapılan: Thug1 - 07.08.2025 23:53

07.08.2025 – Departman Günlükleri

Hastalığımın etkilerini üzerimden attığım o dakikalarda, kendimi yeniden görevde hissettim. Mesai resmi olarak bitmişti belki ama içimdeki görev duygusu üniformamı yeniden sırtıma geçirmeme sebep oldu. İstasyona doğru yol aldım; sonuçta sadece görev saatlerinde değil, ihtiyacı olan her an orada olmalıydım.

İstasyona ilk vardığımda lobide birkaç memurun taleplerini dinlemek üzere kısa süreliğine oturdum. Bu sırada tanık olduğum bir olay ise beni gülümsetti: Bir kadının aranma kaydı olup olmadığını öğrenmek için tam üç avukatla birlikte istasyona geldiğini gördüm. Hukukun bu kadar "yoğun" savunması pek nadir olur.

Sonrasında memur bilgisayarlarına geçerek, gelen ihbarları ve aktif BOLO (Be On the Look Out) kayıtlarını taradım. Dikkatimi çekenleri küçük not defterime yazdım – bu gibi detayları akılda tutmak hayati olabilir.

Bir süre sonra yanıma Memur Tamara Russo geldi. Ayaküstü gerçekleştirdiğimiz sohbet sırasında, birkaç personelin sıkça şikâyet ettiği bir başka memurdan söz etti. O kişiyi bizzat dinlemek istiyorum. Acaba kendini nasıl savunacak, ne tür bir açıklama getirecek? Bunları duymak için sabırsızlanıyorum.

“Görev her zaman sahada değil, bazen istasyonun sessiz köşelerinde başlar.”