CHAPTER – 2 | KURULUŞ(2023)
Berlin’de geçen ayların ardından ekip için işler yavaş yavaş ciddileşmeye başlamıştı. Kaiser ve Milan önderliğinde kurulan düzen, hem para işlerini hem de sokaktaki hareketi belli bir disipline oturtmuştu. Milan finansı toparlıyor, Wulfhelm bağlantı kuruyor, Kaiser ise bütün yapının nasıl ayakta kalacağını belirliyordu. Ancak her şey planlandığı gibi gitmiyordu; Berlin’in sokakları sessiz ama riskliydi.
Ekip için en kritik olaylardan biri yılın ortasında yaşandı. Friedrichshain’da küçük ve eski bir barla temasa geçmişlerdi. Burası hem depo hem de saklama alanı olarak kullanılabilecek potansiyele sahipti. Barın sahibiyle kiralama konusunda anlaşılmış, arka odaya birkaç koli içki ve malzeme yerleştirilmişti.
Ancak bir akşam, tam da Wulfhelm içeride hesap işleriyle uğraşırken polis ekipleri bölgeye ihbar üzerine baskın düzenledi. Olay abartılı değildi ama ekip için oldukça önemliydi.
Arka bölümde ruhsatsız depolama yapıldığı tespit edilmiş, bar sahibi gözaltına alınmış, ekip ise saniyelerle kayarak iz bırakmadan uzaklaşmıştı.
Gazete manşetleri ertesi gün şöyle yazdı:
“Friedrichshain’da Ruhsatsız İçki Operasyonu: Organize Küçük Bir Grup Şüphesi”
Bu küçük olay, Kaiser’e önemli bir şey öğretti: Berlin’de görünmeden çalışmak zordu, her sokak gözetim altındaydı. Ekip bu olaydan sonra daha sessiz, daha temkinli ve daha planlı hareket etmeye başladı.
Güvenlik üst seviyeye çıkarıldı, mekan seçimleri daha dikkatli yapılmaya başlandı ve herkesin hareket alanı net hatlarla çizildi.
Bu olay onların moralini bozmadı; aksine Berlin’de kalıcı bir düzen kurmanın ne kadar zor olduğunu gösterdi.
Kaiser için bu dönem, hataların bedelinin pahalıya patlamadan öğrenildiği bir süreçti. Max ve Wulfhelm ile birlikte ekip, adımlarını çok daha keskin, çok daha hesaplı atmaya başladı.
Berlin artık sadece bir başlangıç noktası değil, karakterlerini şekillendiren bir sınav haline gelmişti.
Ve bu sınav onların gözünü daha da sertleştirdi.
Bir sonraki hamle, daha büyük bir kararın kapısını açacaktı.
CHAPTER – 3 | VICE
(2025)
Berlin’de geçirilen üç yıldan sonra ekip için tek bir gerçek netleşmişti: Şehir artık onları büyütmüyordu. Polis baskıları, dedikoducu tipler, gereksiz çatışmalar… Hepsi yavaş yavaş bir çember gibi daralıyordu. Kimse yüksek sesle söylemese de masanın başındaki Kaiser, diğerlerinden önce görmüştü bu gidişatı.
Asıl kırılma noktası ise bir gecede yaşandı.
Şehirde küçük çaplı bir mal akışını yönettikleri bölgeye, normalde pek bulaşmadıkları bir sokak grubuyla aynı anda adım attılar. Yanlış zaman, yanlış yer… Tartışmaya dönüşen olay kısa sürede kavga hâline gelince birinin silah çekmesi ortalığı karıştırdı. Kimse ölmedi ama çıkan gürültü bölgedeki polis ekibini üstlerine çekti.
Üçlü olay yerinden temiz çıkmayı başardı fakat ertesi gün “kim, kimin tarafında, kim ne gördü” diye şehirde fısıltılar dönmeye başladı. Polis de olayın peşini bırakacak gibi değildi. Aynı günün gecesi Wulfhelm kapı aralığından içeriye girerken yüzündeki ifade her şeyi anlatıyordu:
“Bizi takip ediyorlar.”
Bu olay saatler içinde büyüdü. Hem o sokak grubu hem de polis, aynı anda üzerlerine geliyordu.
Kaiser kısa ve net konuştu:
“Burada bir sonraki adım ya duvara çarpmak ya da mezar kazmak olur.”
Bir gece, ışıkları kapalı bir dairede üçü aynı masanın etrafındayken Kaiser sandalyesini geriye yaslayıp sakin ama kesin bir tonla konuştu.
“Burada büyüyemeyiz.”
Bu bir tartışma açma cümlesi değil, herkesin zaten kabul ettiği bir gerçeğin ilanıydı. Wulfhelm bakışlarını kaçırdı, Milan sessizliği bozmadı ama ikisi de Kaiser’ın dediğinin kaçınılmaz olduğunu biliyordu.
Toparlanmak zor olmadı; hızlı ve temiz oldu. Eski bağlantılarla son kez görüşüldü, kullanılmayan evler kapatıldı, para akışları düzenlendi. Berlin’den ayrılırken kapıyı kapatan son kişi yine Kaiser’dı. Kapıyı çekip yalnızca bir kez arkasına baktı:
“Defter kapandı.”
Vice City’e ilk adım attıklarında şehrin sıcaklığı bile yabancı hissettirdi. Neon tabelalar, sabaha kadar kapanmayan sokaklar, hızlı dönen para… Berlin’in gri tonlarından sonra burası fazla parlak, fazla hareketliydi ama ekip tam da bu düzensizliğin içinde kendi düzenini kurmak istiyordu.
İlk günlerde kimse kendini göstermedi.
Wulfhelm kalabalığa karışıp sokakların nabzını tuttu.
Milan şehrin para trafiğini çözmeye çalıştı.
Kaiser ise her zamanki gibi en arkada durup şehrin haritasını kafasında çizdi: kim tehlikeli, kim konuşulur, kimden uzak durulur…
Onlar Vice’a kaçmak için gelmemişti; Berlin’in veremediğini buradan almak için gelmişlerdi. Yeni bir başlangıç, yeni bir kimlik ve kimsenin tanımadığı bir şehirde sessizce büyüme fırsatı.
Bir akşam limana yakın eski bir depoda toplandılar. Denizden gelen sesleri dinlediler, dışarıdaki hareketi izlediler. Kaiser masaya açtığı haritada Star Caddesi’ndeki mekanın üzerine parmağını koydu ve yavaşça söyledi:
“Burası bizim, bundan sonra buradayız..”O cümle, Berlin’de kapanan defterin Vice City’de açılan ilk sayfasıydı.
Yıllarca Star Caddesi’ndeki o mekan için paralarını biriktirmişlerdi, bilmiyorlardı ama tüm yatırımı oraya yapacaklardı.
Kimse fark etmedi ama sokaklar yeni bir ismi kabullenmeye başlamıştı:
Krieger aus Berlin artık Vice City’deydi.Vice City’de ilk hedefleri büyük oynamak değildi. Şehrin hızlı dönen parasından küçük ama düzenli paylar almak istediler. Gözden düşmüş barlar, el değiştiren ufak işletmeler ve geceleri kapısı kilitlenmeyen depolar dikkatlerini çekti. Bu yerler hem para sokmak hem de iş yürütmek için yeterince sessizdi.
Taşımalar küçük tutuldu; içki, elektronik ve hızlı satılan parçalar. Kimseyi karşılarına almadan, kimsenin alanına açıkça girmeden hareket ediyorlar. Amaç, Vice’ta bir anda parlamak değil, yavaş yavaş kök salmak. İlk çevirecekleri iş, uyuşturucu işiydi.
Konu: KREİS 44 | Krieger Aus Berlin (Okunma sayısı 513 defa)