"Gölge büyürken ses çıkarmaz."
Sicilya kökenli bir ailenin çocuğuydu. Ailesi New York’ta büyük mafya aileleriyle aynı masada oturmazdı belki, ama o masalara yemek servis eden garsonları kontrol ederdi. Sessiz, dikkat çektirmeyen ama gerekli olduklarında hemen ulaşılabilen bir soyad: Dalmoro. Vincenzo genç yaşta sokakların diliyle tanıştı. Kendi adıyla değil, işiyle konuştu. Sadakat onun için bir söz değil, içgüdüydü. Küçük yaşlarda babasının adamlarıyla öğrendiği en önemli şey, “konuşmak yerine izlemek” oldu.
Konu: Vincenzo Dalmoro "Iron Shade" (Okunma sayısı 47 defa)