Agustin "Gonzo" Gonzalez - Los Santos'tan Vice City'e uzanan hayat.

[throvision]

Agustin "Gonzo" Gonzalez

Okurken atmosferin daha güçlü hissedilmesi için bu parçayı dinlemeniz tavsiye edilir.

CHAPTER; I

Agustin Gonzalez’i Tanımak

Agustin Gonzalez, Los Santos’ta karmaşık bir yaşam sürüyordu. 19 yaşında, 182 cm boyunda ve 80 kilo ağırlığındaydı. Beyaz tenli, kahverengi gözlü ve siyah saçlıydı. Çocukluğu, annesiz ve babasız büyümenin getirdiği yalnızlıkla şekillenmişti. Agustin, anne ve babasını küçük yaşta bir trafik kazasında kaybetmişti. Ailesinin ölümünden sonra, onu büyüten tek kişi büyükannesi oldu. Ancak büyükannesinin sevgisi, Agustin’in içindeki boşluğu ve kaybolmuşluğu dolduramadı. Her zaman bir yabancı gibi hissediyordu. Bu yalnızlık ve travma, onu zamanla sokaklarda yaşamaya, kurallara karşı gelmeye ve hayatta kalmak için her yolu denemeye itti.

CHAPTER; II

Lise Hayatı

Agustin’in lise yılları, yaşadığı travmaların ve içsel çatışmalarının dışa vurduğu dönemi oluşturuyordu. Okulda sürekli sorunlar yaşıyor, öğretmenlerle ve öğrencilerle kavgalara giriyordu. Kurallara uymayan bir öğrenciydi. Güvenini kaybetmiş, hayata karşı öfkeli bir şekilde okuldan okula geçiyordu. Sonunda, okulda yaptığı ciddi bir kavga nedeniyle okuldan atıldı. Lise yıllarının sonu, Agustin’in hayatındaki dönüm noktalarından biri oldu. Artık bir “problemli çocuk” olarak tanınan Agustin, okulun dışına itildi ve sokağa adım attı. Okul, onun için sadece bir geçiş dönemi olmuştu. Asıl hayat, şimdi başlıyordu.

CHAPTER; III

Lisede "Gonzo" Lakabı Alma Anı

Bir gün, büyük bir kavga çıktı. Öğrenciler ve öğretmenler arasında tansiyon yükselmişti, Agustin de hemen olayın içine girdi. Karşısındaki çocuk, Agustin'in dikkatini çekmişti; onunla girdiği kavgada, rakibini çok sert bir şekilde alt etti. Sadece fiziksel gücüyle değil, aynı zamanda ağzı ve tavırlarıyla da etrafındaki herkesi etkiliyordu. O an, herkes Agustin'i tanıdı. O kadar sertti ki, kimse ona "Agustin" demeye cesaret edemedi. Artık okulda ona "Gonzo" demeye başladılar.

CHAPTER; IV

Evden Atıldıktan Sonra Hayatı

Agustin, okuldan atıldıktan sonra evde de huzur bulamamıştı. Bir gün, büyükannesi onun sabrını kaybetti ve evden attı. Agustin, artık sokaklarda hayatta kalmak zorundaydı. Büyükannesinin evinden atılmasının ardından, kaybolmuş bir ruh olarak sokaklarda geçirdiği zamanlar başlıyordu. Hayatta kalma içgüdüsüyle hareket ederek, geçici işlerde çalışmaya, bazı küçük hırsızlıklarla geçimini sağlamaya çalıştı. Her geçen gün, daha da sertleşti, daha az duygusal hale geldi. Sokaklar, Agustin’e ne kadar acı çektirse de bir yandan onu hayatta tutan tek şey haline gelmişti.

CHAPTER; V

Vice City’e Gelme Anı

Sokak hayatı Agustin için artık yetersizdi. Los Santos’ta geçirdiği zaman, ona hayatta kalmayı öğretmişti ama bu şehirde geleceğini göremiyordu. Hayatını değiştirmek, yeni bir başlangıç yapmak istiyordu. Bir gün, Vice City hakkında duyduğu dedikodular, onu yeni bir yolculuğa çıkmaya ikna etti. Yola çıkarken, başına ne geleceğini bilmiyordu ama daha iyi bir hayat kurma arzusuyla Vice City’ye doğru yola çıktı. Vice City, her ne kadar daha fazla fırsat sunsa da, Agustin’in burada da aynı sorunlarla karşılaşacağını pekala biliyordu. Ama en azından başka bir şehir, başka bir ortam, belki de biraz daha fazla özgürlük sunuyordu.

[kohencan]

harika

[gokturk]

güzel yapmışın hee kolay gelsin

[hayatimbitmis]

bambili bambili bili bam bam

[throvision]

[RuLinG57]

Efsane olmuşş

[Easthan]

Başarılar, elinden geleni ardına koyma 

[MHDYV]

başarılar

[ZMEYA]

Owww, gördüğüm en harika tanıtım

[Amen0]