Chapter 1: Vice Divison Ve Eski DostlarLanet vakitler, ayakçılık mı yapıyordum yoksa gerçekten bir boka yarayan istihbaratlar peşinde miydim emin değilim. Bildiğim tek şey işaretsiz bir araç içinde ölmemin an meselesi olduğu yerlerde dolandığım; bazen bir ghetto bloğu bazense oldukça lüks bir rezidans sitesi...Fazlasıyla suçlu tanıdığın zaman suçun nereden geleceğini anlıyorsun ama hayatın güzel kısmını seçtiysen bu boktan işlere empati yapman ne olursa olsun işine yaramıyor. O adamların hepsi deli dostum, deli ve çılgınlar ama onlarla benzer noktalarımız ve isteklerimiz var saygı ve güç.
Orada yaptıklarım hakkında fazla şey söyleyemem imzalattıkları boktan sözleşme ömrüm boyunca sürecekmiş. Orada hatırladığım güzel şeylerden biri benim gibi İtalyan bir adam "Luigi Martino" fazlasıyla iyi anlaşırdık. İyi bir adam, umarım şimdi güzel yerlerdedir...
Chapter 2: Güç, Saygınlık, Sullyboy Hayatımın çoğunu yeşil bir üniformaya yalnızca karnımı doyurmaya ve başımı sokmaya yetecek kadar para karşılığında vermiş gibi hissediyorum, boktan bir şey gibi duruyor olmalı değil mi? Karşılığında aldığım tek şey basit övgüler ve iyi insanlardan bazen teşekkürler. Sence feda ettiklerim karşılığında bütün bunlar yeterli mi?
Merak etme aynı soruyu görevde olmadığım ve görevde olduğum süre boyunca bende kendime sorum ama bir cevap bulamadım...Belki babamın dediği gibi "Tanrı herkese farklı şekilde bir hediye verir".
Bildiğim tek şey yeşil üniforma ile olsa da artık saygınlık ve güç için çabaladığım. O boktan hayatı yaşayan herifler bile bunu başarıyorken ben niye bunu yapamayayım ki? Bunun için bir çok bedeli ödemeye hazırım; gerekirse yalnızlık, tek başına bir yol yürümek belki de mavinin içinde karanlığı bulmak. Sadece istediğimi alacağımı biliyorum.
Chapter 3: Günümüz
Bu kısmı uzatmayacağım, eskiden olduğu gibi üniformanın içinde olmak için bir başvuru yaptım ve sonuçlanmasını bekliyorum. Cevap alana kadar sadece bira içip etrafta takılacağım...
Konu: Sullivan the darksider in the blueside (Okunma sayısı 151 defa)