antalya'daydım, o gün güzel bir disko turu çıkmıştı. erkin koray'n vefat haberini gördükten sonra diskoya gitmekten vazgeçmiştim. vay be... en üzücü olanı da bu kadar değerli bir sanatçının kendi ülkesine gömülmemesi ve cenaze töreni yapılmamasıdır.
askerde nöbet tutarken en çok söylediğim şarkısı da silinmeyen hatıralardı. askerliğim bittiği gün kıbrıstan uçakla istanbula gelirken, uçakta ilk açtığım müzikte bu olmuştu.
silinmiyor gözlerimden o hatıralar, uzadı bitmiyor bu aylar yıllar
öldür beni yaşamayı istemiyorum, senden ayrı bu çileyi çekemiyorum
şimdi benim tek tesellim bir yudum şarap, bunca yıldır ağlıyorum yetmez mi yarab
güldür beni ağlamayı istemiyorum, senden ayrı bu çileyi çekemiyorum.