0 Üye0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Rafael Garcia, 38 yaşında Güney Amerika'lı bir vatandaş. Hayatını açtığı tezgah sayesinde tavuk satarak kazanıyor.
"Hayatını ya tek başına kurt gibi geçirirsin ya da sürüye katılıp koyun gibi yaşamaya devam edersin." demişti, kanserden ölmeden önce babam. Dediklerinde haklılık payı vardı. Kararımı vermem gerekiyordu. Avcı olmak, av olmaktan daha keyifli olmalıydı. Ne olacağımı bildiğim kadar, nasıl olacağımı bilmeyen bir adamım. Tek göz odalı bir eve kira ödüyor ve her gün birkaç dolar için tezgah açıyorum. Daha fazlasını hedeflediğim halde daha azı ile yetinmeye çalışıyorum. Her gün bana dönük olan gözlerin bakışlarını hissediyorum. Hayat sana bir tabanca verdiyse eğer namluyu kendine değil, başkasına tutmalısın. Namluyu kendime doğrultmayacaksam, neyi hedef alacağım? Bir şeyler başarmak için hedefe koşmam gerekiyor, ben ise sadece oturmuş bir şekilde hedefin ayağıma gelmesini bekliyorum. Sapasağlam bir haldeyim, bu durumda ona teşekkür etmeliyim belki. Charlie gibi protez bir bacağım olmadığı için dua etmeli ve her geçen gün daha da ileriyi hedefleyerek hayatımı sürdürmeliyim. Önümde uzun bir yol var, ben nereden başlamalıyım?
Konu: Rafael Garcia | Prologue (Okunma sayısı 970 defa)