 | xx | High school timesDelmar, Ispanya/Barselona'ya birkaç saatlik uzaklıkta olan Sabadell yerleşkesinde hayata gözlerini açtı. Kavurucu yaz sıcaklarının ortasında doğan Delmar, ailesinin ilk göz ağrısıydı. Sessiz ve güleç mizacı, neşeli ve içten hareketlerinin yanı sıra, "büyümüşte küçülmüş" denecek türde bilge tavırları olan Delmar, Rubio ailesinin neşe kaynağıydı. Öğrencilik yaşları gelene kadar bu görüntü bu şekilde devam etti. Okul hayatı boyunca ev ödevlerini aksatır, genellikle üstün saygılı tutumu ve genç yaşta yaşının görece çok üstündeki iletişim bilgisi ile öğretmenlerine kendini rahatlıkla ifade edişi ile bilinirdi. Öğretmenleri, onun başarılı bir politikacı veya iyi bir sözcü olacağından emin olsa da, kendisi elbette yaşıtlar gibi önceliğini oyun ve türevlerine adıyordu. Ortalama bir derece ile Lise yıllarına ulaştığında, ufak sorunların bile tahammül edilemeyip büyük tartışmalara sebebiyet veren aile hayatı ve karabulutlar içerisinde çalkantılı bir yaşantısı vardı. Bu yaşantı, onun neşeli mizacına gölge düşürse de, evden çıktıktan sonra dışarıya neşeli ve dertsiz görünmenin bir yolunu buluyordu. Sosyal hayatında dışa dönük ve insanlarla iletişimi kuvvetli olan bu genç, herhangi bir insanla kolaylıkla muhabbet kurabilen ve ısınırsa arkadaşlığını kuvvetlendirebilen biriydi.
-
“Delmar, hislerini Mila’ya dökerken ellerinin titrediğini dün gibi hatırlıyordu.”
Painful separation
-
Ayrılık sonrası serseri mayına dönen Delmar, ölü gibi hissettiği ruhu ile “ömür dolduruyorum” felsefesiyle yürüyordu. Yaşadığı sarsıcı ayrılığı unutmak için önüne bakmanın sayısız yolunu denedi, sayılı hobilerde kendini bulmayı amaçladı. Bu hobilerin arasında sadece spor yapmak kendisine iyi geliyordu. Çünkü spor sayesinde içindeki birikmişliği kusabiliyordu. Yaşadığı muhite yakın bir spor salonuna kayıt oldu ve burada antrenman yaptığı süre zarfınca şişen kol kasları gibi özgüveni de şişmeye başladı. Sosyal kişiliğini yavaş yavaş tekrar kazanan Delmar, burada Kevin adında, kendisinden birkaç yaş büyük bir çocukla samimiyetini ilerletti ve zamanla neredeyse onun öz abisi gibisi gibi Kevin’ı benimsedi. Sürekli Kevin ile takılıyor, gençliklerinde birbirlerine sürekli arka çıkıyorlardı. Kevin, Delmar’a göre çok daha özgürlükçü ruhlu olsa bile, Delmar’ın yanlış yolları görmesini önleyen bir fren, bir ağabey gibiydi. Aralarındaki küçük yaş farkı, onlar için önemsiz olsa da, Kevin, Delmar’a çok açıdan olaylara bakmayı, fevri olmamayı aşılamıştı.
Ailesinden git gide uzaklaşan Delmar’a ikinci bir aile olan Kevin, büyük bir saygı abidesiydi. Aynı görüşleri paylaşan iki kardeş gibiydi. Kevin ve Delmar, kısa zamanda bir işe yaramak ve ayaklarının üzerlerinde durabilmenin yollarını bulmak istiyorlardı. Kuşkusuz duyduğu derin saygı ve kardeşi kadar yakın görmesinden olsa gerek, Delmar’da Kevin’a sonuna kadar katılıyordu. Çocukluğundan beri içinde olan Vice Şehri planı için Kevin ile konuşan Delmar, şaşıracağı kadar olumlu bir geri dönüş görünce çok mutlu oldu ve arkasında bir dağ varmış gibi kendine güvenini tazeledi."Ağabeyi, Kevin onu destekliyor ve onunla gelecekti. Ailesiyleydi.."
|
Konu: Delmar Rubio (Okunma sayısı 297 defa)