Bu iş biraz fazla psikolojik. Öncelikle insan psikolojisini ve toplumu, biraz sosyolojiyi hesaba katmak gerekiyor. Dünya geneline baktığımızda özellikle ABD ve Avrupa'da insanlar çok daha az nostaljik, daha az derbeder, daha az arabesk ve daha az eskiye özlem duyuyorlar. Genelde mutlu insanlarda anı yaşamak, zamanın keyfini çıkarmak, gelecek kaygısının olmaması ve her yıl daha da geriye gitmeme durumu geçerli. Cem Yılmaz'ın son gösterisinde yaptığı tespit gibi, yakın bir arkadaşıyla Bodrum'da villasındaki havuzunun içinde şampanya yudumluyorlar, ama adamın dediği şey "Aslında imkan olacak...", "Ah ulan eskiden şöyle yapardık..."
O anın tadını çıkarmayı unuttuk birçoğumuz. Tabii ki bunda psikoloji kadar ülkenin kötüye gitmesi de önemli etken. 100 insanın 90'ı 5 yıl önce daha iyi geçiniyordu. Ailesi daha az sıkıntılıydı vs vs. bir ton şey sayabiliriz. Bunun yanı sıra, oyundan aldığınız zevk dışarıda sahip olduğunuz sorumluluk miktarıyla ters orantılı olduğu için (real hayatta düşünmeniz gereken kişisel kariyer hedefleriniz arttıkça, buna iş, eğitim, lise sınavı, üniversite sınavı, işsizlik, sevgili dostluk işleri, geçinme kaygısı, yaşın ilerlemesi vb. birçok şey katılabilir) haliyle oyuna tamamen saf, sorumsuzca, sadece eğlenmek için baktığınız vakit azalıp küçük bir hobi olarak kalıyor gözünüzde.
Aynı geyiği birkaç yıl öncesine kadar yakın çevremle net olarak yaptığım için biliyorum yani. 2008, 2010'daki oynadığımız oyunlara- SAMP DAHİL- bakıp "ulan ne günlerdi bee şimdi o zevk yok" derken, bir an durup düşününce "Yahu bok gibi günlerdi aslında. Bilgisayar desen bilgisayar değil, rol desen yaptığımız rol değil trollük, oyun desen kimse oyun nedir bilmiyordu daha." bilincine ulaşınca, o nostaljinin tek sebebinin o an gerçek hayattan beklentimiz minimum olduğu için, bugünkü kadar kaygılı yaşamadığımızı fark ettim.
Velhasıl, eğer günümüzde kendinizi iyi bir yere koyarsanız, 10 yıl önce aldığınız keyiften çok daha fazlasını alabiliyorsunuz. Buna rol yapmak da dahil. Şu an bu oyuna yeni başlayan/ilk defa Vice'da rol yapan 13-15-16 yaş civarı olan dostlarımız, 2-3 sene sonra oynadığı platformlarda veya Vice'da tam olarak bu dönemden bahsederek, "Abi VICESEASON efsaneydi o eski günler bir daha gelmez." diyecek. Şu anki Kasparov-Idlewood çekişmesinden vs. bahsedecekler süper bir dönem olarak. (Bi dk, zaten öyle değil mi?

)
Olay özetle bundan ibaret. Bir üstteki oyuncu için v2 dönemi efsaneyken, v1'i yaşamış oyuncu v2'de bu konuyu açan kişiydi örneğin. Böyle döngü ilerler gider. Yaşınız veya bilinciniz ortalama 20-25 civarına geldiğinde, bu aydınlanmayı yaşadığınızda hayatta bazı şeylerden daha fazla "anı yaşayarak" ilerlemek gerektiğini fark etmiş olacaksınız. O dakikadan sonra zaten her şey düz bir çizgide ilerliyor.
Benzer bir yazıyı ekşi'ye de atmıştım, kolay oldu. İyi forumlar efendim.
