Konu: Peter Price (Okunma sayısı 778 defa)

oflu · 9.1.1994

PETER PRICE

"Hey Peter, seni seviyoruz biliyorsun değil mi?" demişti annesi. Sesi biraz üzgün geliyordu. Peter daha altı yaşında olsa bile bunu anlayacak bir yaştaydı. Annesinin elini tutup, başını kaldırıp ona baktı.

"Anne niçin üzgünsün?" dedikten sonra annesi ona karnına doğru bastırmıştı. Bu sırada arkasından ayak sesleri gelmiş ve ikiliye yaklaştıktan sonra durduktan kendisi de arkasına bakmıştı. Babası gelmişti, ona koşarak sarıldıktan sonra babası onu havaya kaldırıp biraz havada zıplatmıştı. Havada olmayı seviyordu, kendini özgür hissediyordu.

Babası biraz onu havada döndürdükten sonra "Hadi bakalım koca adam, salona geç ve beni bekle." dedikten beş dakika iki el ateş sesi duyulmuştu. Bunu duyan altı yaşındaki Peter korkudan bağırmış ve çığlıklar atarak, ailesinin yanına ilerlemeye başlamıştı. Odanın önüne geldiğinde ise annesinin ve babasının cesedini ve bir yerde başı boş bir tabanca görmüştü. Bu görüntülere dayanamayıp bayılmıştı.

Uyandığında ise yanı başında telefonla konuşan bir polis memuru vardı.

"Evet, şu an hastanede baygın şekilde yatıyor. Pekala, her şey için teşekkürler." dedikten sonra polis memuru ona dönmüştü.

"Hey buddy, uyanmışsın." dedikten sonra yatağın kenarına oturup, gülümseyerek ona bakmaya başlamıştı.

"Annem ve babam neredeler?" dedikten sonra uzun bir sessizlik çökmüştü odaya. Peter gördüklerinin gerçek olduğunu anladığı vakit ağlamaya başlamıştı.. Memur ise bu durum karşısında sessiz kalmış ve sadece Peter'ın başını okşamakla yetinmişti başta.

"Hey ağlama küçük arkadaşım." Oliver'da bu durum karşısında nasıl davranılacağını bilmiyordu. Kendisi olay için atanan CSI memurlarından biriydi ve Peter'dan ifade alması gerekiyordu.

"Bir insanın annesi ve babası niçin ölür!" dedi ve ağlaması şiddetlenmişti. Bir süre sonra yeniden yorgun düşüp, uyuya kalmıştı Peter.

Sonraki günün sabahı Oliver, Peter'dan ifadesini alabilmeyi başarmış ama aklı Peter'da kalmıştı. Peter'ın yaşadığı olayı atlatabilmesi için başka bir şehirde çocuk koruma merkezine götürülecekti ama Oliver, bunu istemiyordu. Bir çocuğu geçmişinden uzaklaştırmak hoş bir şey olmayacaktı. Bu yüzden Oliver çocuğu sahiplenebilmek için gerekli mecralara gitmiş ve zar zor da olsa Peter'ı yanına almıştı.

Peter ise bu durum karşısında sessizdi, ailesini düşünüyordu. Hayatına nasıl devam edeceğini.. Ve bu adam ile nasıl bir hayat yaşayacağını. Idlewood'da yaşayan bir ailenin çocuğuydu. Polisleri sevmiyordular, nedeni ise polisler ne zaman mahalleye baskın attığında; etrafta silah sesleri duyuluyordu ama onu sahiplenen polis etrafında duyduğu polislere benzemiyordu.

'İyi niyetli birine benziyordu, hem iyi niyetli olmasa niye bir siyahi çocuğu sahiplensin ki? Değil mi?'

Peter, Oliver'a yavaş yavaş ısınmaya başlamıştı. İzin günlerinde onunla oyunlar oynuyor, ders çalışıyor ve dışarı çıkıyorlardı. Ergenlik dönemlerinde ise ikili arasında küçük tartışmalar oluyordu elbette, abi-kardeş bağını kurmuştular.

Bu yazın başında Peter, liseden mezuniyet belgesini almış ama üniversiteye devam etmeyeceğini tüm çevresine bildirmişti.. Oliver hariç, kendisi de onun gibi polis olmak istiyordu ama bunu Oliver'ın izin verip, vermeyeceğinden emin değildi. Bu yüzden bunu ondan gizliyordu. Haberlerde gördükleri onu polis işine daha meraklı yapıyordu, ek olarak ise polis maaşıyla annesinin ve babasıyla beraber yaşadığı Idlewood'daki evi alabileceğini düşünüyor...