İşkence gibi geçen günlerin ardından her şeyin yoluna giriyor gibiydi, bir iş bulmuştum. Ufak bir arkadaş çevresi edindim, bir miktar borçlarımı ödeyecek param oldu falan... Bilirsiniz bu tarz şeyler insana iyi gelir. Tabi bir yandan aileme baktığım zaman Lassie bitmiş durumda, hapise girip çıkması onu mental açıdan çok kötü etkiledi. Eria ise kendine buyruk ne yaptığını bilmeden ilerlemesi ve ona ablalık yapamıyor olmam. Marcus'un hâlâ İngiltere de babamı arıyor olması. Harika değil mi? Tüm aile parçalanmış durumda. Bizi bir araya getirecek birisi var mı?! Bizim dışımızda kim birleştirebilir? Kimse. Kardeşlerimin zorluklarını düşünürken kendimi daha fazla yokuşa çekiyor olduğumu fark etmeye başladım. Onlardan uzaklaşmazdım, yakınlaşmama da onlar izin vermiyor. Peki ya ben ne yapacağım?
Düşman
Yine üzmüşler galiba