29 Ekim 2012
Bilmiyorum... Aklım çok bulanık ve mideminde ondan aşağı kalır yanı yok gibi, tek vahim durum bu değil! Aynı zamanda 1 hafta önce Liberty City'de olmam gerekirken, şu anda kaybolmuş bir geminin kaptanı ve tek kişilik mürettebatıyım. Ah, pardon! Dün biriyle tanıştım, yolculuğa çıktığımdan beri kilerde saklanıyormuş, çok tatlı bir çocuk ve bana küçüklüğümü hatırlatıyor. Los Santos'dan yola çıkmadan evvel gizlice gemime girdiğimi söyledi, ben limandaki dostlarımla sohbet ederken kulak misafiri olmuş ve Liberty City'e gideceğimi duyunca gizlice gemime kaçak yolcu olarak dahil olmuş, ismi Jack ve 12 yaşında. Küçük bir çocuk olmasına karşın, aramızdaki büyük yaş farkına rağmen fikirlerimiz her konuda örtüşüyor, yeni yardımcım Jack McDonald.
13 Kasım 2012
Liberty City'e varacağımıza dair pek bir umudum kalmadı, bu geçen sürede Jack ile çok yakın arkadaş olduk. Tek sorunumuz, onun kendisinden hiç bahsetmemesi, bunu küçük bir çocuğun utangaçlığına veriyorum. Fakat garip bir husus gözlerimden kaçmadı, Jack çok temiz bir çocuk! Bunu hem mecazen hemde gerçek anlamında söylüyorum. Gerçekten çok saf ve iyi niyetle dolu, evladım olmasını isteyebileceğim bir delikanlı. Diğer konu ise, bunca savurgan ve vahşi dalgalara, artık kokmaya başlayan İnatçı Mary(Gemi)'ye rağmen her gün gömleği düzgün bir şekilde ütülenmiş gibi yanıma geliyor ve saçlarını taramadan kilerden çıkmıyor. Ailesi hakkında herhangi bir fikrim yok ve kendisi de bu konuyu açmıyor. Şiddetli fırtınalar dindi, artık Kutup Yıldızını görebiliyorum -evet, 2 hafta önce pusulamı kaybettim.- tahminlerime göre, Liberty'den 3 mil uzaklıktayız. Yelkenler fora, İnatçı Mary geliyor!
24 Kasım 2012
Dehşet içerisindeyim, korku içerisindeyim, Tanrım deliriyorum! Bu aciz kuluna yardım et Yüce Tanrım. Bu çocuk gerçek değil, bu çocuk yemek yemiyor, bu çocuk su içmiyor, bu çocuk her gün tertemiz olan aynı gömlek ve pantolon ile karşıma çıkıyor! O'nu öldürdüm. Fakat o ertesi gün yine kilerden çıkıp yanıma geldi, korkuyorum. Ondan kurtulamıyorum ve o'nun gerçekten ne olduğunu farketmemden beri daha sık yanıma gelmeye başladı, Tanrım harap durumdayım, Tanrım yardım et!
Dover Sahili
Deniz durgun bu gece
Sular yükselmiş; mehtap vurmuş
Boğaz’ın üstüne; - Fransa sahilinde ışık
Yanıp sönüyor; İngiltere’nin sarp kayalıkları
Körfezin sükûnetinde hafifçe ışıldıyor.
Gel pencereye, hava çok güzel!
Denizin Ay’la aklanan kumsalla buluştuğu yerde
Dinle! Dalgaların sahilden emerek geri çektiği
Kabarırken geri getirip sahile fırlattığı
Çakıl taşlarının kükreyişini dinle.
Başla ve dur ve sonra yine başla ve dur.
Huzursuz ve ürkek bir ahenkle,
Edebi hüznün nağmesini getir.
Uzun bir zaman önce, Sofokles
İşitmişti bu sesi Ege sahillerinde
Ve bu insanın acılarının bulanık gelgitini
Anımsatmıştı ona; bu ses bize de uzak
Kuzey Denizi’ni düşündürüyor.
Bir zamanlar inanç denizi de
Böyle kabarmış ve sarmalamıştı
Dünyanın tüm kıyılarını,
Parlak, fırfırlı bir kuşak gibi.
Fakat şimdi sadece yavaş yavaş çekilen dalgaların
Hüzünlü gürültüsü geliyor kulağıma.
Geniş, kasvetli kıyılardan topladıkları çıplak çakıl taşlarını
Gece rüzgârının nefesine katıyorlar.
Ah sevgilim, birbirimize içten olalım.
Çünkü dünya hayaller ülkesi gibi önünde uzanır.
Öyle çeşitli, öyle güzel, öyle yeni...
Ama ne neşesi, ne sevgisi, ne ışığı gerçek
Ne bir huzur, ne bir kesinlik, ne acıya çare var
Büyüyen bir karanlık içinde
Karanlık bir ovadayız.
Savunma ve kaçışın şaşkın aralıklarında sürüklenen
Geceleyin çarpışan cahil ordular gibiyiz.[/i]
- Matthew Arnold
Konu: Captain Sidwell Rogers (Okunma sayısı 115 defa)