okuduğum tolstoy'a ait "tanrının krallığı yüreğinizdedir" kitabından etkilendiğim düşüncelerle fikirlerimi yazacağım
1. Din siyasete alet edildi: din bana göre bir yaşam felsefesi olması gerekirken şuan bir toplumsal sınıf ayrımı aracı olarak kullanılıyor. dine göre insan ayrımı iyi ve kötü ahlaklı olarak olması gerekirken günümüzde sağcı ve solcu görüşlerle özdeşleşmiş durumda.
2. Camiler ve kiliseler dinlerini yanlış öğretiyor: Sümerler kültüründen ayrılıp Kudüs'te doğup günümüze kadar gelen semavi dinlerin hemen hemen ortak ahlak öğretisi belli, küfür etmemek, zina yapmamak, şiddetten kaçınmak, dürüst olmak vesaire. Ama günümüzde baktığınızda din, yaşam kurallarından ziyade somut ritüeller öğretiliyor. Sabah kalk şöyle namaz kıl, şu ayda açlık orucu yap vesaire. İnsanlar sadece bu ritüelleri yaparak ödüllendirileceklerine inanıyorlar. Bu aşamada putperestliğe karşı olarak ortaya çıkan bu dinlerin putperestlikten farkı kalmıyor. Dinin özü bu değildi. İsacılık ilk çıktığında anlamı gayet açıktı. Dağdaki Vaaz'da İsa'nın öğretileri açıkça belli. Ama günümüzdeki din öğretimi bundan apaçık uzaklamış vaziyette. Hristiyanlıkta da Müslümanlıkta da bu aynı.
3. İnsanlık "toplumsal yaşam tarzı" biçiminden tekrar koparak barbar çağlarına yine benzemeye başlıyor:
insanlığın ilk çağlarında toplum, aile, kabile yapıları henüz oluşmamışken herkes kendi için yaşıyordu. sosyal insan anlayışı henüz yerleşmemişken çıkara dayalı bir y aşam stili vardı. zamanla aileler ve kabileler, devamında devletler oluştu. insanlar beraberce yaşamayı öğrenirken bazı ahlak kuralları oluşturma gereği duydular. bu noktada dinler oluştu. dinler insanın en üstün hale erişmesi için sahip olması gereken ideaları öğretti. ama günümüze baktığımızda covid ile hızlanan büyük bir yalnızlaşma var. ki bu durum 1900lerin başında gözükmeye başladı. büyük buhran yaşandı, büyük savaşlar yaşandı. insanlar ilk kez o zaman "tüm bu acıların amacı ne?" diye sorgulamaya başladı. devamında bu depresyon ve karamsarlık edebiyatta da gözükmeye başladı zaten(1940 sonrası türk edebiyatı) İnsanlar yalnızlaştıkça toplum bilincini ve devamında dinin toplumsal yaşam öğretilerini sorgulamaya başladı. insan toplum bilincini yitirip çıkarcılığa yöneldikçe dinin onlar üzerindeki etkisi azaldı.
@karizmatik devrimci