Konu: Çavuş Siena Mifiri (Okunma sayısı 21237 defa)

Linna · 12.02.1998

Alıntı

2025 - AĞUSTOS - VCPD - İŞLER!
" "

Linna · 12.02.1998

Alıntı

2025 - AĞUSTOS - VCPD - SORUNLAR!
" Mifiri, meslekte geçirdiği süreçte nefret ve kinlenme durumlarını yüzlerce kez yaşamış ve birçok memur gibi bu durumlara maruz kalmıştır. Kendisi için bu bir sorun olmasa da, zaman zaman bu konular sivil hayatını fazlasıyla etkilemeye başlar ve bu noktada kalıcı bir çözüm gerekir. Yakın zamanda yaşadığı en büyük sorun, birkaç zanlının birçok olayı Mifiri’ye bağlaması ve kendisine yönelik sorun çıkarmaları olmuştu. Yaşanan her vakada karşı taraf olayları yanlış anlamış ve Mifiri hedef haline gelmişti.

Yasalara uyan bir insansanız, yasalara uymayanların karşısında alacağınız aksiyonlarda bir adım geride kalabilirsiniz. Mifiri için bir polis olarak her şeyi kanunlara ve meslek etiğine uygun yapmak gerekirdi; fakat karşı taraf için bu değerler olmadığından, doğrudan son noktayı koymak kolay değildi. Bu noktada işleri başkalarına bırakmak gerekirdi, kalıcı bir çözüm adına. Mifiri için de durum böyle olmuştu. Görevi önünü kestiği için, sözünü daha yetkin bir şekilde geçirebilen birine ulaşmıştı. Sorunun çözülüp çözülmeyeceğini ise zaman gösterecekti. "

Linna · 12.02.1998

Alıntı

2025 - AĞUSTOS - VCPD - ÖLÜM!
"Mifiri, meslekte geçirdiği sürecin belirli kısımlarında gece yarısı insanları aramış ve bazı vakalar için sahaya çağırmıştı. Eğer birinin telefonu Mifiri tarafından aranıyorsa ve saat gecenin ilerleyen vakitleriyse, bu tehlikeli bir şeylerin döndüğüne dair bir işaret olurdu. Tabii, bu genelde aranan taraf için geçerliydi.

Ama bugün bir şeyler değişmişti. Gece yarısının karanlığı Mifiri’nin içine iyice işlerken bir telefon almıştı, üstelik bir personelden. Fakat bir şeyler ters gidiyordu. Konuşma tarzı, kelime seçimleri ve ses tonu… Sürekli konuştuğu o personelden farklı biri gibi hissettiriyordu. Bir gariplik olduğunu sezmiş ve üniformasını üzerine alarak birkaç memurla birlikte, telefonda kendisine verilen konuma gitmişti.

Belki sadece bir şaka, bir sürpriz ya da bir oyun olabilirdi… Bunları beklemiş, hatta bunları görmek istemişti. Memuru böyle konuştuğu için azarlamayı bile düşünmüştü. En azından, öyle yapacağını sanıyordu.

Fakat konuma ulaştığında gördüğü şey tüm düşüncelerini silip süpürmüştü: Ölü bir beden ve yoğun bir sessizlik. Az önce telefonda konuştuğu memur karşısında, hareketsiz bir şekilde yatıyordu. Bir memur ölmüştü ve son konuştuğu kişi Mifiri’nin kendisi olmuştu.

Telefon konuşmasındaki tüm o gariplikler aslında bir işaretti. Mifiri bir şeylerin ters olduğunu hissetmişti ama yetişememişti. Peki, gerçekte olması gereken şey neydi? Uzun zamandır doğal yapısı olan sakinliği yerini gerginliğe bırakmaya başlamıştı.

Bu gece, o konuma sivil bir şekilde ve normalden daha erken gelmiş olsaydı ne olacaktı? Ölen memur hâlâ hayatta mı olacaktı? Yoksa ölen memurun yerini Mifiri mi alacaktı?

Bir şeyler yolunda gitmiyordu. Ve Mifiri’nin iyi bildiği tek bir şey vardı: Kulakları çınlıyor, hafif bir soğuk vücudunu sarıyordu. Zaman beraberinde bir şeyi getiriyordu: “Ölüm.”