0 Üye0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
arkadaşlar, tanıtımın gerçek sahibi, gerçek batrix benim. Tanıtımımı çaldığınız için size işlem uygulayacağım.@the batuhan batrix
Randy'nin Gece Hikayeleri 42. Bölüm - Dostlarıma & BüyüklerVe gecenin derinliklerine attığımız ilk adıma geldik... Vice FM'e hoş geldiniz, ben Randy.Bir zamanlar programımı şöyle açardım:Standart.Standart bir hayatım var. Hayatım bu aralar yatmak, kalkmak, çalışmak ve uyumakla geçiyor.Ne bir aksiyon, ne bir heyecan, ne bir aşk, ne bir yalnızlık, ne bir stres... Hiçbir şey kalmadı artık.Nefes tüketerek yaşantıma devam ediyorum, bu şehre karşı sorumluluklarımı yerime getiriyorum.Sorumluluğum ne mi? Buraya özgür, bağımsız, tarafsız ve eğlenceli medya düzenini getirmek.Bunu sağladığımı düşünüp düşünmemek sizlere kalmış. Medyayı beğeniyor musunuz, beğenmiyor musunuz?Karar sizin. Düşünceniz olursa yazarsınız. 66-619-07. Belki okurum.İnsanın, dostları çok değerli... değil mi?Benim çok fazla dostum yok. Çok sayıda yok. Çok, çok az var.Belki, bir elin parmaklarından daha az var, dostlarım.Hatta o elin parmaklarının bir kısmı, ne yazık ki yanımdan ayrıldı ve farklı hayatlar sürüyorlar.Benim çok fazla arkadaşım vardır. Gerçekten çok fazla, belki şehrin yarısı benim arkadaşımdır.Ama "dostum" diyebileceğim kişi sayısı, çok azdır...Ama dostları da olmalı insanın. Aynen, gemilerin limanları gibi.Zaman zaman uğradığın, yükünü boşalttığın, dalgalar dininceye kadar güvenli bir şekilde beklediğin...Dostları olmalı insanın.Ermiş, bilge, hatta hayata hakim, ezbere okuyabilen...Senin asla düşünmediğin şeyleri düşündürebilen,Sana yeni bir şeyler öğretebilen...Bir cambaz gibi, ipte oynayan cambazlar gibi seni o ipin üstünde bile güvenli tutan...Gerektiğinde senin için ateş yutabilen...Gerektiğinde senin yoluna bir projektör olabilen, ışık verebilen...Ustan olan... böyle, dostları olması lazım insanın.Hatta, sana gömleğini soğuk bir kış gününde vermeyi bile, üstündeki tek gömleği bile vermeyi düşünebilen,---dostları olması lazım insanların.Ve işin enteresan tarafı, eğer gerçek bir dostunuz varsa çoğu zaman aynı çocuk gibi oluyorsunuz onunda.Bilirsiniz, çocuklar kavga ettikleri zaman hemen barışıp tekrar oynamaya devam ederler.Neden? Hiç düşündünüz mü?Çünkü onların mutluluğu, gururlarından daha değerlidir.İşte dostların da mutlulukları, gururlarından birbirlerine karşı her zaman daha değerlidir.Bütün dostlarıma... * * öpücük sesi. * *Yalan söylemeyeceğim, ben büyüklerin tavsiyelerini seviyorum. Gerçekten seviyorum.Yaşı büyük olan insanların, bir şeyleri görmüş ve yaşamış insanların bana tavsiye vermesini çok severim.Bazen, çok güzel tavsiyeler döner büyüklerden.Yakalayabilirseniz, hayatınızı kolaylaştırır.Ben bir zamanlar güreşçiydim sevgili dinleyenler. Şu an WWE programlarında nasıl güreşçiler çıkıp,----bir senaryo dahilinde güreşiyorsa, ben de bir zamanlar öyle yapardım. Tek farkım, WWE'de çalışmadım, çalışamadım.Onun yerine, VFC'yi kurmayı tercih ettim. Orası da benim hayatımın yolculuğu tabii, ayrı bir konu.Bundan birkaç sene önce ben bir güreş şovunda, Undertaker şirketi ziyarete gelmişti.Bilmeyenler için Undertaker yani Mark Calaway, güreş tarihinin en büyük 5 isminden birisidir, bence.O isimleri de sayayım: Dostum The Rock, Undertaker, Stone Cold Steve Austin, Shawn Michaels ve John Cena...Her neyse, Undertaker WSR'a yani çalıştığım güreş şirketine geldiğinde çok şaşırmış ve heyecanlanmıştım.Bir süre sohbet ettikten sonra, bana şöyle bir cümle kurmuştu."Randy, ringine davet edeceğin insanlara dikkat et... Onları çok iyi seç.Çünkü, aralarından bazıları, şampiyon olabilmek için, senin ringinde şampiyon olabilmek için,--bu ringin kırılmasına bile göz yumabilir..."Hep aklımdadır bu. O yüzden, kendi ringimize kimi davet edeceğimize hep dikkat edelim.Hayatımıza kimi sokacağımıza dikkat edelim...Benden bu gecelik bu kadar, sizleri çok seviyorum! * * öpücük sesi * *Sevgi ile kalın...
Konu: Sir Randolph "Randy" Mitchell (Okunma sayısı 42937 defa)