
snezhana charmaine yaklaşık bir buçuk hafta önce normal bir kadındı. nova'nın hallerine gülüp geçiyor, arada onunla eğleniyordu. nereden bilebilirdi ki böyle olacağını... bir sabah uyandığında aynaya baktı, aklına gelen ilk şey nova rosenberg oldu. tüm hücreleri "nova! nova! nova!" diye bağırıyordu. snezhana aklını yitirmek üzereydi, sesleri durduramıyordu. bu ruhsal işkenceyi durdurmak için sesi takip etti, nova'nın kollarına koştu. nova onu bağrına bastı, anaç kolları arasına alarak bedenini ve ruhunu sarmaladı. snezhana kendini nova'ya bıraktı. o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı, snezhana da nova'ya benziyordu. deliliğe karşı durdurulamaz bir arzu kaplamıştı tüm benliğini...