İngiliz Kültürü
Sosyal hayata dair
- Kurallara uyarlar ve üç kagıtçılıga fazla kafa yormazlar.
- Hayatın her alanında ama özellikle trafikte çok sakin ve sabırlıdırlar (hatta bazen çıldırtıcı şekilde sabırlı olabiliyorlar). Yol isteyene, en kalabalık saatlerde dahi, yol verirler.
- Ezilen/hakkı yenilen kesimlerin yaşadıkları sıkıntılara karşı duyarlılardır.
- İnsanların kesinlikle din ve ideolojilerini araştırmazlar/ilgilenmezler. O konular hakkında konuşan çok az insan vardır.
- Cuma ve Cumartesi dışarıda (çoğunlukla “pub”larda) içer, Pazarları ise evlerinde dinlenirler.
- Çoğunluk başka bir dil öğrenmez. Okul yıllarında çoğunlukla Fransızca ögrenirler; onu da sonradan geliştirmezler.
- Dışarı çıktıklarında önce eğlenir (çoğunlukla Pub/disko’da içerler), sonra ceplerinde kalan parayla da yemek yerler.
- Şaşırtıcı şekilde “görmüş/geçirmiş”tirler. Genç yaşta olanlarının dahi, dünyada görmedikleri ülke/kültür, tatmadıkları yemek/içki kalmamıştır.
- Futbol, Rugby ve Cricket en sevdikleri sporlardır. Halk olarak, Tenisi de Wimbledon turnuvası başladığında takip ederler. Fakat her alanda önemli sporcular yetiştirmeye çalışırlar ve okul çağlarında yetenekli çocukları arar/bulurlar. Yaşlıların arasında yaygın olan sporlar ise Bowls ve Golf’tür.
- Hava durumu hakkında konuştukları kadar başka bir konu hakkında konuşmazlar.
- En ufak bir güneş çıktığında, ailecek cümbür-cemaat parklara akın eder ve güneşlenirler.
- Kurallı oyunlarda, eskiden kalan en basit protokol/kültürlerini/centilmenliklerini dahi korurlar.
- Hukuk her şeyin üstündedir. Milletin canı başka bir şey istese dahi, hukukun dışına çıkılmaması gerektiğini içselleştirmişler.
- Tarih/kültüre büyük saygı gösterirler; tarihi hiç bir şeyin (bina, yol, alan) değiştirilmesine izin vermezler.
- Doğaya da çok önem verirler.
- Değişik/sıra dışı insanları severler. Sıradanlığı/sıradan insanları ise sevmezler; halk nazarında, iş dünyasında ve akademik dünyada önemli yerlere gelmeleri çok zordur bu tip insanların.
- İnsanlar bilmedikleri/araştırmadıkları konularda konuşmaktan sakınırlar.
- Sadeliği severler; göze batacak lüksten kesinlikle kaçınırlar
- Önemli yerlere gelmiş insanların onlara hizmetkar olması gerektiğini bilirler. Onlara yalakalık bizdeki gibi yapmayı bırakın, devamlı eleştirir hatta kafa tutarlar.
- Okuma alışkanlıkları vardır; otobüs/metrolarda çoğunun elinde bir kitap görmek mümkündür.
- Bilim adamları, entellektüelleri, sanatçılarına büyük saygı gösterirler.
- Churchill, Darwin, Queen Victoria, Shakespeare, Charles Dickens, George Orwell, Oscar Wilde gibi tarihi şahsiyetlere de çok önem verirler.
- Eleştiriyi kişiselleştirmezler. Kendilerini çok ciddiye almazlar. Çok ciddiye alanlardan da irite olurlar. Hatta kendileriyle (belli bir standart/kalitede) alay etmeyi severler. Komedi anlayışları dahi çoğunlukla bunun üzerinedir
- Hafta içi dışarıdan yemek yerler: her gün farklı bir mutfak denerler.
- Genel olarak vatansever olsalar da, evlerinin/binalarının önünde fazla asılı bayrak görmezsiniz. Bayrak bizdeki gibi kutsal değildir.
- Kendi dert/problemini/fikrini anlatmak isteyenler arasında, sadece somut konuşanlara değer verirler; duygusallık onlara işlemez. Özellikle “şöyle uçarım, böyle kaçarıma kesinlikle değer vermezler.
- Duygusallığın hayatlarında çok yeri yoktur. Akıl/mantık hayatlarının her alanında daha önemlidir.
- “Not bad” (fena değil), “interesting” (ilginç) gibi terimleri çok kullanırlar.
- Standartları çok yüksektir. Bir İngilizi yaptığınız işle memnun etmek için her detayı düşünmüş olmalısınız.
- “Please”, “Thanks”, “Sorry”, “Allright” gibi tek kelimelik terimleri çok kullanırlar.
- Restoranlarda hesap geldiğinde, herkes kendi harcadığını öder.
- ‘Posh’ İngilizce (Posh English) konuşabilmek bir iftihar sebebidir.
- İşçi sınıfı çoğunlukla ‘Full English Breakfast’ yer (özellikle pişmemiş bacon’ı çok severler). Orta sınıf/üst sınıf ise daha hafif kahvaltı yaparlar (cereal gibi şeyler yerler).
İş-Güç-Politika
- “Health and safety” herşeyin başıdır. Yapılacak olan çok önemli bir iş dahi olsa, insan sağlıgını etkileyebilecek her şeye karşı önlemler almadıkça, o işe izin vermezler. Bu yüzden iş kazaları oldukça azdır.
- Sabah içecekleri çay/kahve günlerinin en önemli parçalarından biridir. Ona özel zaman ayırırlar. çoğu çaylarına (az yağlı) süt koyarlar.
- İşe alacakları insanlara “işime yarar mı?” gözüyle bakarlar. “Benden mi?” diye değil.
- Eski Emperyal zihniyetin kalıntılarından dolayı her alanda birinciliğe oynamaları gerektiğine inanırlar. Bundan dolayı da dünyanın en iyilerini, işlerine yarayacak her insanı ülkelerine davet eder, iş verir, kıymet gösterirler.
- Şiddet içermeyen her ideolojiye saygı duyarlar, gerektiğinde korurlar. Her konunun (kendi tabularının dahi) konuşulabilmesini, her sorunun (ne kadar aykırı da olsa) sorulabilmesini isterler.
- Liyakat ve başarı üzerinedir her şey. Çok çalışan, sıra dışı işler başaran her insan en üstlere gelebilir.
- Herkes başarısızlıklarının hesabını vermek zorundadır.
- Profesyonelliğe çok önem verirler. Bir iş yapılmadan/tartışılmadan önce ön hazırlık yapmak çok önemlidir.
- İlk izlenim her şeydir (İngilizce bir deyim: “First impression is last impression”).
- Rekabet/yarışmanın olduğu alanlarda, mütevazilik, centilmenlik ve fair-play gösterenleri severler. Ama başarılı olan ukala tipleri de severler. Başarılı insanların bu türden irite edebilecek yönlerini görmezlikten gelebiliyorlar.
- İşlerinde başarılı olmanın sırrı planlı/projeli olmalarıdır.
Kişisel hayat- Birçoğuna göre “hayat evde değil, dışarıda yaşanır”. Bir evin asıl var olma amacı gece dinlenmektir. Ondan evlerinde çok bir şaşa olmaz.
- Paralarını fazla biriktirmezler ve tüm paralarını tatil ve eğlenceye harcarlar.
- Dinin hayatlarında çok önemi yoktur. Çoğunlukla yaşlılar (60 üstü) kiliseye gider.
- Evlilikler önemini yitirmiştir. İnsanlar onlarca yıl beraber yaşadıktan (ve yaparlarsa, 1-2 çocuktan) sonra evleniyorlar.
İngilizlerde Çay Kültürü İngiltere ve çay denince akla meşhur 5 çayı geliyor hemen! İngiltere, çay konusunda gerçekten kendine has kültürü olan bir ülke. Bu kültürün temeli saray hayatına dayanmakta. 1600’lü senelerde Kraliçe Anne’in uzak doğudan getirttiği çaylarla ettiği kahvaltılarla meşhur çay serominisinin temelleri atılıyor ve daha sonra da yüksek sınıf arasında yayılıp, o zamanki sosyetik hayatın bir parçası haline geliyor. Şimdilerde o kadar görülmese de özel davetlerde ya da lüks otellerde/cafelerde bu aralar bu seramonilerle karşılaşmanız pek mümkün!
Low Tea (Düşük Çay) ve High Tea (Yüksek Çay), İngiliz çay seramonisine dair en önemli iki konsept. İsimler kullanılan masaların yüksekliklerinden geliyor, Low Tea daha çok alçak masalarda, öğleden sonra atıştırmalık yiyeceklerle 3-5 arasında servis ediliyor. High Tea ise daha geç saatlerde (5 ve sonrası), akşam yemeği yerine geçecek kadar kapsamlı bir menüyle daha yüksek masalarda servis ediliyor. Her ikisinin de kendine dair uyulması gereken ritüelleri var. Altta bu kültüre dair hazırlanmış çok güzel bir şema var.
Benim bu seramonilere dair ilk aklıma gelen özellikler ise şunlar:
- Servis edilen yiyeceklerin çoğunlukla çatal kullanılmadan yenebilecek şeyler olması
- Bardağın doğru şekilde tutulması (Küçük parmakla denge sağlanmalı)
- Altta yazmıyor ama en önemli noktalardan biri, servis eden kişinin muhabbeti bölmemesi.
İngiliz Mafyaları İngiliz mafyaları 1970'ler de sinema ve posta aracı soygunlarıyla Liverpool'da oldukça aktifti. Liverpool Amerika'ya dönük yüzü ve limanlarıyla oldukça işlek ve zengin bir kıyı şehri olması nedeniyle oldukça zengin bir şehirdi. 80'lerin sonu 90'ların başı gibi büyük uyuşturucu ticareti Liverpool'da başladı. İngiltere'nin suç oranı yüksek şehirlerinden biriydi Liverpool. Halada aktif bir şekilde uyuşturucu satıldığı ve ticaretinin yapıldığı söyleniyor. İngiliz mafyalarının temel para kaynağı uyuşturucu ticaretidir.(Ufak bir kaç topluluk Silah kaçakçılığı ile para kazanıyordu.) Hiyerarşik olarak İtalyan mafyalarına birebir benzemektedir.
Konu: İngiliz Kültürü - İngiliz Olmak (Okunma sayısı 674 defa)