* 11 Kasım 2025 Daily News Gazete Yazısı
Willowfield’da dün gece terk edilmiş bir depo arazisinin kenarında bulunan erkek cesedi, bölgedeki kriminal tabloyu yeniden gündeme taşıdı. Polis olay yerine ulaştığında kurbanın tek taraflı şiddet izleri taşıdığı ve ölümün kısa sürede gerçekleştiği belirlendi. İlk incelemeler, kurbanın son saatlerini mahalle sınırları içinde geçirdiğini ve bölgedeki birkaç kişiyle temas kurduğunu ortaya koydu. Yetkililer, cinayetin rastgele işlenmiş bir eylem olmadığını, kurbanın hedef alınmış olma ihtimalinin yüksek olduğunu ifade ederken, olay yeri çevresindeki güvenlik kameralarının kısıtlı olması soruşturmayı zorlaştırıyor.
Soruşturmanın ilerlemesiyle birlikte polis, kurbanın ölümünden önce telefon kayıtlarında görülen bazı isimlere yoğunlaştı. Bu isimlerin, Vice'da son yıllarda varlığı daha belirgin hâle gelen Gürcü kökenli dar bir toplulukla ilişkili olduğu tespit edildi. Bu topluluk, polis raporlarında “Georgian Crime Collective” adıyla anılıyor ve büyük suç organizasyonlarıyla benzerlik taşımayan, kendi iç dinamikleriyle hareket eden kapalı bir yapı olarak tanımlanıyor. Kolluk kuvvetleri, kurbanın bu grupla doğrudan bir anlaşmazlık yaşayıp yaşamadığını veya yalnızca yanlış zamanda yanlış yerde bulunmuş olabileceğini henüz netleştirebilmiş değil. Ancak kaynaklar, kurbanın ölümünden önce görüştüğü kişiler arasında Davit Berishvili isimli bir şahsın adının geçtiğini doğruluyor.
Polis incelemesi şu anda üç ihtimali değerlendiriyor: kişisel bir hesaplaşmanın ölümle sonuçlanması, ekonomik temelli bir anlaşmazlık veya daha organize bir eylemin parçası olabilecek planlı bir saldırı. Georgian Crime Collective’in kapalı yapısı, soruşturmayı daha karmaşık bir hâle getirirken, topluluğun yakın çevresi bilgi paylaşmaya isteksiz davranıyor. Yetkililer cinayetin, Willowfield’ın son dönemde artan küçük çaplı suç olaylarıyla bağlantılı olabileceğini belirtse de kesin bir sonuca ulaşmak için daha fazla delile ihtiyaç olduğunu vurguluyor. Soruşturma devam ederken polis, hem kurbanın geçmişini hem de diaspora içindeki ilişkilerini detaylı biçimde incelemeyi sürdürüyor.
Willowfield’daki bazı mahalle sakinleri, cinayetin işlendiği gece depoya yakın noktada tanımadıkları bir aracın kısa süre park ettiğini ve daha sonra hızla uzaklaştığını ifade etti. Bölgedeki bir market çalışanı, polisle paylaşmak istemediği adıyla konuşarak, “Burada kavga gürültü eksik olmaz ama bu olayın havası başkaydı. Sanki gelenler kimi aradığını biliyordu,” dedi. Tanık ayrıca, cesedin bulunduğu yerden hemen önce aynı sokakta iki adamın aceleyle yürüdüğünü, konuşmalarının anlaşılmadığını fakat aksanlarının belirgin biçimde “yerel olmadığını” hissettiğini söyledi. Polis bu ifadeleri doğrulamazken, tanıklığın soruşturma dosyasına işlendiği biliniyor.
Basına sızan başka bir detay ise kurbanın cebinden çıkan bir kâğıt parçası oldu. Yetkililer içeriğini açıklamasa da, kaynaklar bu küçük notta bir adres ile yanında sadece bir isim bulunduğunu belirtiyor. Bu ismin, şehrin farklı göçmen topluluklarıyla düşük profilli ilişkileri olduğu öne sürülen birkaç kişiyle daha önce benzer dosyalarda geçtiği iddia ediliyor. Elde edilen bu parçalı bilgiler, soruşturmanın belirli bir kişiye veya gruba odaklandığı konusunda kamuoyunda spekülasyonlara yol açarken, resmi makamlar “devam eden süreç nedeniyle ayrıntı verilemeyeceğini” söylemekle yetindi. Willowfield’ın çevresindeki küçük işletme sahipleri ise son aylarda mahallede bir gerginlik hâlinin hissedilir şekilde arttığını söylüyor. Bunun sebebinin büyük suç örgütleri değil, çoğu birbirini tanıyan genç erkekler arasında ortaya çıkan küçük ama sert anlaşmazlıklar olduğu belirtiliyor. Özellikle dışarıya kapalı hareket eden bazı göçmen topluluklarının zaman zaman kendi içlerinde halletmeye çalıştıkları meselelerin görünmez biçimde büyümesi, uzmanlara göre bu tarz münferit olayların alt yapısını oluşturabiliyor. Kurbanın kimlerle temas kurduğu, neden Willowfield’da bulunduğu ve olayla ilişkilendirilen kişilerin hangi bağlamda adlarının dosyaya girdiği hâlâ belirsizliğini korurken, soruşturmanın birkaç gün içinde yeni bir yön kazanabileceği ifade ediliyor.
|  |
Gürcü halkının Amerika’ya gelişi, bireysel maceralardan çok bölgesel çöküşlerin ve politik değişimlerin zorladığı uzun bir hareketin sonucuydu. Sovyetler Birliği’nin çözülmesiyle başlayan ekonomik çöküş, iç çatışmalar ve istikrarsızlık, Gürcü, Çeçen, Oset, Abhaz ve Dağıstanlı gençleri önce komşu ülkelere, ardından da Amerika’ya itti. İlk gelenlerin çoğu kendi kültürlerine bağlı, sessiz yaşayan ailelerdi; amaçları uyum sağlamak, para biriktirmek ve geride bıraktıkları düzenin yokluğunu telafi etmekti. Fakat 90’ların sonunda ve 2000’lerin başında gelen ikinci dalga farklıydı: Eğitimleri yarım kalmış, savaş ve belirsizlik içinde büyümüş, gelir beklentisi düşük genç erkekler; Amerika’yı bir fırsat ülkesi olarak değil, “geçici bir nefes aralığı” olarak görüyordu. Bu gençler geldiklerinde karşılaştıkları gerçeklik basitti: Dil bilmeden yapılan ağır işler, düşük ücretler, statü karmaşası, sosyal olarak içe kapanık bir diaspora ve ekonomik açıdan tıkanmış bir topluluk. Uyum sağlamaya çalışan ilk kuşağın aksine, bu gençler “hayatta kalmak için gerekeni yapma” refleksiyle hareket ediyordu. Vice şehri gibi büyük bir yerin batısına yerleşen Gürcü gençleri, kendi içlerinde doğal bir bağ oluşturdu; dışarıya kapalı, birbirine bağlı, küçük ama kararlı gruplar. Bu gruplar ne Amerikan sokak çetelerine benziyordu, ne de klasik organize suç ailelerine. Daha çok, anavatanlarındaki düzensizlikten öğrendikleri iç disiplinle, ekonomik baskının yarattığı pragmatizmin birleşimi olarak ortaya çıkmış “diaspora hücreleri”ydi. Uzakta doğdukları ama kendilerini tam olarak ait hissetmedikleri bu ülkede, hayatta kalma stratejileri de buna göre şekillendi: Temkinli, düşük profilli, birbirine yaslanan ve dışarıya karşı her zaman mesafeli. Berishvili ve yaşıtlarının Amerika’ya geliş hikâyesi işte bu bağlamda yerini buldu—yıkılmış bir coğrafyanın gençleri, yeni bir ülkede barınacak yer ararken kendilerini homojen bir topluluğun, sonra da kendi içinde daha sıkı bir çekirdeğin parçası hâline geldiler. Organize suç niyetle değil, şartların yavaşça ittiği bir yönelim olarak ortaya çıktı; tıpkı diaspora topluluklarının tarihte defalarca yaşadığı gibi.
| 
|
Amerika’ya geldikten sonra suçla temas etmeleri ani bir kırılma değil, ağır ağır gelişen ekonomik ve sosyal bir sıkışmanın sonucuydu. Gürcü diasporasının genç üyeleri, uzun çalışma saatleri, düşük ücretler ve dil engelinin yarattığı sınırlı sosyal hareketlilik yüzünden kendilerini sürekli aynı noktada dönerken buluyordu. Bu durum, özellikle 20–30 yaş arası genç erkeklerde, “ilerleme” duygusunun tamamen kaybolmasına yol açtı. Topluluk içindeki dayanışma ağı güçlüydü ama her zaman sınırlıydı; herkes kendi hesabına çalışıyor, herkes kendi geçimini sağlama derdindeydi. Bu ortamda, küçük çaplı ve düşük riskli illegal faaliyetler—apartman içi hırsızlık, elektronik eşya çalma, kimlik ve leasing dolandırıcılığı gibi operasyonlar—genç diaspora grubunun gözünde mantıklı bir “bypass” olarak belirdi. Gürcü kültürünün kapalı yapısı da bu süreci destekledi; dışarıya bilgi sızdırmama alışkanlığı, küçük bir grubun hızlı ve güvenilir şekilde hareket etmesini kolaylaştırdı. Bu gençler kendilerini hiçbir zaman gangster olarak tanımlamadı; sokak çeteleriyle ortak yanları yoktu, mafya ailelerinin teatral yapılarından da uzaktılar. Onların suça yönelişi ideolojik değil, sosyoekonomik bir uyarlamaydı: bulundukları konumu değiştirmek için ellerinde kalan son seçenek. Berishvili'nin çevresindeki gençler de bu motivasyonla hareket etti; onların gözünde suç, hırs ya da güç arayışından çok, sistemin dışında kalmış insanların kendi yolunu açma girişimiydi. Kazanç sağlamak için değil, yaşam standartlarını sürdürebilmek ve topluluk içindeki rollerini kaybetmemek için bu yola girdiler. Kendilerine çizdikleri çerçeve netti: düşük profil, minimum risk, sessiz operasyonlar ve dışarıya hiçbir açıklama yapmama prensibi. Böylece klasik bir suç örgütünden çok, şartların şekillendirdiği pragmatik bir diaspora hücresi hâline geldiler.
Berishvili's CrewBerishvili’s Crew, Vice'in kuzey-batı bölgesinde son yıllarda görünür hâle gelen küçük ölçekli fakat istikrarlı bir organize suç yapısıdır. Grup, belirli bir dönemin veya özel bir olayın sonucu olarak değil, şehirde aynı çevrelerde hareket eden Gürcü kökenli birkaç bireyin zaman içinde iş ilişkilerini derinleştirmesiyle oluştu. Ortaya çıkan yapı, klasik mafya modelinde görülen aile temelli hiyerarşiden çok, işlevselliğe dayalı bir çekirdek organizasyon niteliği taşır. Berishvili ismi, grubun erken dönem temaslarında aracılık ve koordinasyon rolü üstlenen bir kişinin çevresinde şekillendiği için kullanılmaktadır; ismin kendisi bir “aile” iddiası taşımaz. Grup, Vice'ın yerleşik büyük yapılara ayrılmış suç ekonomisinde kendisine küçük fakat sürekli bir alan açmayı başarmıştır. Berishvili’s Crew’in operasyon yöntemi, yüksek hacimli riskli işler yerine düşük profil, kısa vadeli, tekrarlanabilir ve güven ilişkisine dayalı operasyonları tercih etmeleriyle tanımlanır. Yöntemleri, bölgede gürültü yapmadan sürdürülebilir gelir yaratmak üzerine kuruludur. Bu yaklaşım, grubun şehrin daha agresif suç yapılanmalarıyla çatışmadan varlık göstermesini sağlamaktadır.
Faaliyet alanları, şehirdeki ekonomik fırsatlara ve ilişkisel bağlamlara göre değişmekle birlikte genellikle şu başlıklarda yoğunlaşır:
- Nakit akışı gerektiren küçük ölçekli işlemler,
- Özel aracılık ve güven temelli taşıma faaliyetleri,
- Problemleri üçüncü taraf olarak çözme veya yönlendirme,
- Küçük işletmelerle kurulan karşılıklı çıkar ilişkileri,
- Şehir içi bağlantı ağının geliştirilmesi ve sürdürülmesi.
Operasyonel model, kapalı devre bir koordinasyon yapısına dayanır. Grup içinde kesin rütbe isimleri kullanılmasa da, karar alma süreçleri belirgin birkaç kişi tarafından yürütülür; diğer üyeler işlem bazlı sorumluluk alır. Bu yapı, esneklik sağlarken organizasyonun iç disiplinini zayıflatmaz. Bugün itibarıyla Berishvili’s Crew, Vice'ın alt yapı suç ekonomisinde kendine özgü bir yer edinmiştir. Ölçek olarak sınırlı olmalarına rağmen, temas ettikleri alanlar düzenlidir ve grup içinde karar mekanizmasını çalıştıran çekirdek bir kontrol yapısı mevcuttur. Bu yönüyle ekip, şehirdeki klasik organize suç gruplarına benzer bir işleyiş sergiler; ancak faaliyetlerini daha düşük görünürlükle yürütmeleri onları doğrudan rekabetten uzak tutar. Saint Francis Caddesi (Willowfield) ve yakın çevresi, grubun hem ikamet ettiği hem de günlük faaliyetlerini yürüttüğü temel alan olarak öne çıkar. Bu konum, ekip üyelerinin birbirleriyle kurduğu düzenli temasın doğal bir sonucu olarak zamanla operasyonel bir odak bölgesine dönüşmüştür. Bölgedeki hareketlilik, ekibin burada yalnızca toplandığını değil, aynı zamanda ilişkilerini yönlendirdiğini, küçük ölçekli işlemlerini gerçekleştirdiğini ve dış aktörlerle temaslarını organize ettiğini göstermektedir. Günün farklı saatlerinde aynı noktada tekrar eden buluşmalar, araç değişimleri, kısa süreli elden aktarım davranışları ve belirli kişilerin sürekli olarak bu çevrede görülmesi, Saint Francis’in grup açısından yerleşik bir çalışma zemini hâline geldiğine işaret eder.
FACTION CHART
LEADERSHIP
Davit Berishvili — Shot Caller
Kambar Gelashvili— Crew Leader
ASSOCIATES
Tamaz Giorgadze — Operative
Freddie Gagoshidze — Associate
Temur Svanidze — Associate
Simon Gabashvili — Associate
NEW HAND
Mikhail Berulava — New Hand
Niko Gvaramia — New Hand
Tornike Gelashvili — New Hand
Bacho Abashidze — New Hand
Konu: Georgian Crime Collective – Berishvili’s Crew (Okunma sayısı 316 defa)
2 Üye ve 2 Ziyaretçi konuyu incelemekte.