Kofi Little
Kofi Little, bana böyle derler. En azından kiddo diyorlar abilerim, bunu seviyorum. Annem ile babamın beni doğurduktan sonra yaptığı ikinci hata ismim olmuş, Kofi.. Benim hikayem Florida'da başlıyor, 2012 yılında. Annem beni doğurduğunda belki de dünyanın en mutlu insanıydı, ama hayat o kadar da cömert değil.
Klasik Amerikan siyahi hikayesi, babaları bilirsiniz. Süt almaya giderler ve ortadan kaybolular. Annem her zaman babamın geri döneceğine inanarak yaşadı, kansere yakalanıp ölmesi de bu sebepten...Zavallı kadın. Beni soracak olursanız, ben her geçen yıl o inancın azaldığını gördüm. Bizden geriye kalan sadece annemin güler yüzü ve umut dolu hikayeleri oldu. O hikayelerde hep başka yerdeydik, daha iyi bir yaşamda. Ama umutlar, gerçekler kadar acımasız olamıyor.
Soruyorsunuzdur, "Okula gittin mi?" Elbette gittim, ama okul benim için hep ikinci planda kaldı. Sokakta öğrendiklerim, sınıfta öğrendiklerimden çok daha değerliydi. Siyahilerin hayatta kalmak için savaşmak zorunda olduğu bir dünyada, güçlü olmayı, ayakta kalmayı ve gerektiğinde savaşmayı öğrendim.
Ben ne zaman sokak ile tanıştım?
İyi dinle, burası önemli. Annemin ölümünden 4 yıl sonra sokağa atıldım...Ama bunun öncesinde bir genel ev'de kalıyordum, güzel kadınlar vardı. Ama o yatak gıcırdama seslerine artık dayanamıyordum, sokağa atıldım, sekiz yaşında Idlewood sokakları ile tanıştım, orada fazlasıyla siyahi vardı, hepsi saygın insanlar. Ama onları daha tanımıyordum, yalan konuşmayayım. Korkuyordum, çocuğum nasıl olsa? Dalga geçmeyin millet.
Çocukluğum boyunca Idlewood'un arka sokaklarında, asırlık binaların gölgesinde büyüdüm. Günler, sokakta oynayan çocukların kahkahaları ve duvarlarda yankılanan siren sesleriyle geçerdi. Idlewood'da güzel arkadaşlarım vardı, hepsi orada yaşıyordu. Onlar biraz belalıydı, 15-16 yaşındalar şimdi soracak olsanız onlar nerede, inanın bilmiyorum. Büyük ihtimalle demir parmaklıkların arkasındadır. Onlarla birlikte birkaç ufak tefek iş yapardık, Birkaç sokak satıcısı için koştuk, birkaç kez de mahalledeki yaşlıların torbalarını taşıdık. Bu işlerden kazandığım para bana yetiyor. |  |
Konu: Kofi Little - #başarıhikayesi (Okunma sayısı 80 defa)