member of valachi, ray alcatraz

[Valentino]

 

[kinginthenorth]

[OZJAN]

[OZJAN]

[OZJAN]

Hayatta herkes seçim yapar ve sonuçlarına katlanır. Büyük bir seçim yapacaksam; yukarı bakıp tanrıyla iletişim kurduğumu düşünür ve en kötüsü olmaması için dua ederim. Şimdiyse büyük bir seçimimden ve olanlardan bahsedeceğim: Valachi'den Shadowcrest'e.

 Dick Hendricks belası ve birçok problemle beraber, patronlarıma karşı tavır almaya başladığım günlerdi. Küçük İtalya'da vurulmuştum, ölümle boğuşuyordum. Kritik durumu atlatıp acı çekme kısmına geçtiğimdeyse patronlarım ne yaptı biliyor musunuz? Taşak geçtiler. Sadece taşak geçtiler, evet.

 Vurulduğum gün dostum Louis Boltzmann beni kurtarıp evine götürmüştü, size önceden de anlatmıştım. En azından, plazada can çekişmiyordum ve dostlarım da yanımdaydı. İşte o akşam düşünmeye başladım, iş değiştirmeliydim.

 Louis bana daha öncesinde iş teklif etmişti. Şirketinde bir iş bitirici, güvenlik şefi açığı varmış. Uzun bir düşünceli geceden sonra kararımı verdim, onun teklifini kabul edecektim. Patronlarımdan birkaçıyla görüştüm ve izin aldım. Bir organizasyondan kafanıza göre ayrılamazsınız, çok şey görmüş veya duymuş olabilirsiniz. Benim izin almaya giderken güvendiğim şey ise ayakçı olmamdı. Ayakçı olduğum için önemsiz bir detaydım, bana izin verirlerdi. Öyle de oldu, izin aldım ve Louis'in yanına geçtim.

 Shadowcrest'te ilk günler epey iyiydi. Bir şirket arabam, plazada bir dairem ve onlarca çalışanım vardı. İşler ise biraz karmaşıktı, düzen gerekiyordu. Buraya tatil yapmaya gelmediğimden hızlıca kolları sıvadım, birkaç yenilik yaptım. Güvenlik şefliğimin yanında genel müdür yardımcısı görevindeydim, her işle ilgilenmeye başladım. Bir süre her şey güvenliydi, dostum Ricky Sanfelippo ve mentörüm Chappie Welcox tarafından aranana kadar.

 Chappie ve Ricky beni farklı zamanlarda, birbirlerinden habersiz bir şekilde aramıştı. İkisi de dikkatli olmamı söylüyordu. Ricky'le konuşmam Chappie'e göre biraz daha uzun sürdü, beni her zaman takıldığımız parka çağırdı, eski model Impala'm ile oraya gittim. Benden önce varmış, her zaman oturduğumuz bankta bekliyordu. Ricky'e yaklaşırken yüzündeki farklılığı hissettim, bir şeyler gerçekten garip gibiydi. Selamlaştık ve konuşmaya başladık.

 Ricky, bana peşimde birilerinin olduğunu ve götümü kollamamı söylüyordu. Bana, "Eğer işler ciddileşirse, sana bir telefon edeceğim. Şimdilik onların tarafında seni hainlikle suçluyorum, bana bundan dolayı güveniyorlar." dedi, ben de ona güveniyordum. Ne olduğunu sordum ve uzunca konuştuk. Birilerine görünmemek için konuyu hızlıca geçtik ve ayrıldık. Arabamı plazaya sürerken düşünmeye başladım.

Spoiler: GösterGizle

 Peşimdekiler ayakçı takımıydı ama ilk hamleyi ben yapamazdım, bu işleri büyütürdü. Bekleyecek ve en doğru zamanda kendimi savunacaktım. Saldırı yapamasam da kendimi her zaman savunmaya hazırlıklı tutmam gerekiyordu. Önümdeki birkaç gün bana birkaç ay gibi geldi. Eski dostlarımla her konuşmam şüpheliydi, kimseye güvenmeden hareket ediyordum. Benim canımı isteyen ilk kişi Sonny  "Shiny" Fanucchi'ydi. Sonny, tam bir Enzo Rubiano kopyasıydı. Eski kafalı, hareketleri tahmin edilemeyen ve hızlı sinirlenen tiplerdendi. Ben ayrılmadan kısa süre önce gelmiş ve hiçbir bok yapma yetkisine sahip olmayan birisiydi aslında ama... Yine de, kimse boş yere ölmek istemez, değil mi? Shiny ile rekabete hazırdım ama o dönem şehirden uzaklaştı ve problemim o anlık çözüldü.
Aynı dönem başka bir problem patlak verdi. Artık canımı değil, itibarımı düşünmem gereken bir problem: Lesley Jackson.


 Lesley sıradan bir sivildi. Diğerlerinden tek farkı, düşünmeden konuşmasıydı. Lesley'den önce onlarca kişinin ölümünde rol almıştım ama bu farklıydı. Lesley, ölümünden zevk aldığım ilk kişiydi.
  Sıradan mesai bitiş saatlerinden birisiydi. Mesajlarımı kontrol etmek için Vice Social'i açtım ve Lesley'in profiline denk geldim...
 

Spoiler: GösterGizle

[OZJAN]

biraz fazla geriden geliyoruz ama duzelicez insallah be...

[Dusty]

 

[solitaires]

[Ağaçkakan]

bu adamın verdiği vibe çok farklı çok

[Dusty]