Nicholas Sarti

[Junior]

JIMMY CALANDRA VE NORMAN VIALDINI'NIN ANLATIMIYLA: İtalyan Suç Ailesi Tarihi, 2006.

Spero, mahallesinden çocukları alıp onları suç ve şiddet hayatı için yetiştirme konusunda çok başarılıydı. Jimmy Calandra'da o çocuklardan biriydi. Mafya 1980'lerde kanun güçlerine karşı ölüm kalım savaşı veriyordu ama küçük çocuklar üzerinde hâlâ büyük bir etkiye sahipti. Calandra ve en yakın arkadaşları yer altı dünyasındaki yolculuklarına başladıklarında çocuk yaştaydı. Çekirdek grubumuz: Paulie Gulino, Tommy Reynolds, Joey Calco ve Fabrizio De Francisci 'den oluşuyordu. Bizler mahalledeki belalı, kötü çocuklardık. Bir çete kurmaya karar verdik. Aramızda bir anlaşma yaptık, hepimiz bu çetenin bir parçasıyız dedik. Bir Brooklyn mahallesinde birbirlerini kollayan Bath Caddesi Çocukları Cosa Nostra yasasını çok iyi biliyordu. Beş ailenin de burada yeri vardı. Bath Caddesi, mafya bağlantılı faaliyetlerle bilinen bir yerdi. Kulüplerle doluydu, bir blokta en az 3 kulüp vardı ve oralara bakarak kimin nereye bağlı olduğunu, kimin gelecek vat ettiğini bilmek mümkündü.

Ben mafya üyelerinin etrafında büyüyen küçük bir çocuktum. Onlar para kazanan adamlardı, her gördüklerinde: "Al sana 20 dolar derlerdi." Evden çıkar çıkmaz 20 dolarım olurdu, ne için çalışacaktım ki? Evimin köşesinde Nick'in şekerci dükkanı vardı, hepimiz orada toplanırdık. Her blokta bir grup çocuk olurdu, gece de gündüz de saat kaç olursa olsun her zaman orada biri olurdu. O köşe, bir merkezdi. Ayak işlerini yapardık, onlar da bize birkaç dolar verirdi: "Git ve bana iki Fransız ekmeği al, gel derlerdi, kırılacak cam var derlerdi, anahtarları verip git arabamı yıka derlerdi." Ne olursa olsun yapardık. Mahalleyi idare ettiklerini biliyordunuz, yürüyüşlerinden ve konuşmalarından kimin ne kadar taşaklı olduğunu biliyordunuz. Onlara saygı duyuyordum.

Brooklyn'de işçi sınıfının yaşadığı bir mahallede 8 yaşında bir erkek çocuğu olduğunuzu hayal edin. Erkeklerin ve kadınların çoğu ayın sonunu getirmekte zorlanıyor, üstelik hepsi gecesini gündüzüne katıp çalışıyor ama diğer yandan sokağın aşağısındaki kulübün önüne Cadillac'lar yanaşıyor. 500 dolarlık takım elbise giymiş adamların o arabalara bindiğini görüyorsunuz. Bu adamlar benim baba figürümdü, bir şeye ihtiyacım olursa bana yardım ederlerdi, sorunumuz olursa nereye gideceğimizi biliyorduk. Onlar gerçekten çocuk yaşta başlamıştılar. 8-9 yaşlarındayken bahis paralarını toplayıp dağıtanlar vardı, 13-14 yaşlarında arabaları park ediyor, silahları saklıyor ve paraları taşıyorlardı. Daha şiddetli ve kârlı işler yapmak için de terfi ediliyorlardı. Yıllar geçti ve Bath Caddesi Çocukları'nın ekmek fırınıyla başlayan yolculuklarının sonu suç ve şiddete çıktı.

Büyüdükçe daha tehlikeli olduk, artık çocukluktan çıkmış, bir çete olmuştuk. 80'ler New York'ta sokak şiddetini körükleyen bir uyuşturucunun; taş kokainin çağıydı ve Bath Caddesi Çetesi bu modaya ayak uydurdu. Bahis işleriyle uğraşıyorduk, çağrı cihazları üzerinden kokain işi yapıyorduk, marijuana satıyorduk, araba çalıyorduk, her şey. Dışarıya çıkıp para kazanıyorlardı çünkü iyi para kazanan biri olmak göze girme yollarından biriydi. Para göndererek bazı yüksek rütbeli mafyaların saygısını kazanıyorlardı. Bonano Ailesi birer bağlantı olarak Bath Caddesi üyelerine kucak açmıştı çünkü işlerinde iyiydiler. Bir bağlantının işi para kazanmak ve ihtiyaç duyulduğunda şiddet içeren eylemlere dahil olmaktır. Bu grup ikisinde de çok başarılıydı. Onlar korkunç çocuklardı. Fabrizio Defrancisci gruptaki en acımasız çocuklardan biriydi. Bir keresinde eline bir alev makinesi alıp sokakta ününü kullanan bir uyuşturucu satıcısına işkence etmişti. Tommy Reynolds bir olayda elindeki çatalı birinin gözüne saplamıştı, işte bu çocuklar o kadar vahşiydi. Bir sürü masum insanı öldürdüler, 3.5 gram kokain için iki cinayet işlediler. Çok daha vahşi bir şekilde olsa da bağlantıların yaptığı şeyin tam olarak aynını uzun yıllar boyunca yaptılar.

Biz Spero'nun kas gücüydük, yani Spero'nun bir şeye ihtiyacı olduğunda onun emrindeydik. Bonano Ailesi'nin vekil patronu onları çalıştırdı. Spero'nun kızı da o semtte yaşıyordu, bir gün Wilson Beckerman adındaki uyuşturucu bağımlısı onun evine girdi ve bir kolye çaldı. Onu cebine atıp satmak için 86. Sokakta ki bir yere gitti. Kolyenin üstünde kızın adı vardı, Gill yazıyordu. Kolye Spero'ya kadar gitti. Adam zorla Bonano patronunun kızının evine girmişti. Spero, Beckerman'ın öldürülmesinin emrini vermek için Guilino'ya gitti. Elbette Guilino bunu resmi olarak Bonano Ailesi'ne girmek için bir fırsat olarak gördü. Paulie Guilino bir grubun lideriydi, tehlikeli biriydi, hiçbir şey umurunda değildi ve kimseden korkmazdı. Bir sürü mafya üyesi ondan korkardı. O cinayet işi bize verildi. Paulie Guilino bize "işte adam bu, onu gördüğünüz yerde indirin" dedi. Bu bizim için büyük bir fırsattı, inanılmaz bir fırsattı. 90'larda Amerikan mafyasının 5 ailesi kanun güçlerinin üst üste düzenlediği saldırıların yaralarını sarmaya çalışan bahtsız bir yılandı. Ama Bath Caddesi Çetesi gibi vahşi çeteler, Brooklyn sokaklarında yeni bir şiddet dalgası başlattı. Bu şiddet Bonano Ailesi'nin dikkatini çekti ve bir hırsız yanlışlıkla Bonano Patronu Anthony Spero'nun kızını soyunca, Bath Caddesi Çocukları çağırıldı. Bu bizim için gerçekten büyük bir fırsattı. Anthony Spero için iş yapmak, çok önemliydi. Çünkü bu Paulie Guilino'nun tanınmasını ve belki de ailenin bir üyesi olmasını sağlayacaktı.

Bir aile üyesi olmak için ve onlardan biri olmak için belli kurallar vardır, üyeliğe kabul edilmeniz gerekir, birini öldürmeniz gerekir. Bir gün Paulie Guilino, arabayla dolaşırken Wilson Beckerman'ı gördü ve ona doğru koşmaya başladı. Bulundukları yer hemen karakolun köşesiydi, ama yine de gitti ve çocuğa 5 el ateş etti. İş tamamdı, hepimiz bara gittik. Paulie hepimize neler olduğunu anlattı ve kutladık, bir şeyler içtik, harika vakit geçirdik. Beckerman cinayeti ünlerini pekiştirdi, bu olay sokaktaki herkese şehirde yeni bir çete olduğunu ve üyelerinin Bonano Ailesi üyesi olma yolunda ilerlediğini söylüyordu. Bu adamı öldürdüklerini herkesin bilmesini istiyorlardı. Çünkü bu şekilde aile üyeleri tarafından tanınırsınız, kaptanlar tarafından tanınırsınız. Böyle şeyler yapabildiğiniz bilinir. Artık çocuk değildik, sonraki aşamaya geçmeyi umuyorduk.

NICHOLAS SARTI—BATH AVENUE GANG BAĞLANTISI
Nicholas, Bath Avenue'nin üyelerinden olan Tommy Sarti'nin oğluydu. Tommy, oğlunun gözleri önünde Bonano Ailesi'nin yeminli bir askeri olma yolunda ilerlerken yaşadıkları eve normal bir insanın kazanabileceği paranın kat ve kat fazlasını getiriyordu. Nicky küçük yaşta babasının sıradan bir hayat yaşayan, tipik bir Amerikalı olmadığını anlamıştı. Bu durumdan çekinmek ya da korkmak yerine babasının izinden koşulsuz bir şekilde gitmeye başladı. Liseyi çoğunlukla asıyordu, aynı mahalleden olan başka İtalyan-Amerikan ailelerin çocuklarıyla kendileri küçük bir suç grubu oluşturdular. Aslında bu grup inanılmaz derecede illegalitenin içerisinde değildi. Dört-beş kişilerdi, neredeyse hepsinin babaları ya da kuzenleri mafyaya çalışıyordu ya da mafyaya yardım eden adamlardan oluşuyordu. Bisiklet çalıyorlardı, arabaların küçük ve kolay sökülebilecek parçalarını çalıyorlardı, küçük hırsızlıklar yapıyorlardı. Babaları, yaşadıkları bölgenin patronları için çalışıyordu. Onlar da bundan yararlandılar; "Hey, ben Tommy Sarti'nin oğluyum, bize birkaç dolar atmalısın ya da babam seninle gerçekten uğraşır." Bu lafları söylerlerken daha 10-12 yaşlarındaydılar. Şimdiden ne kadar korkusuz ve suç işlemeye meyilli oldukları belliydi. Onlar parlak İtalyan çocuklardı, bir üniversiteden mezun olmak ve masa başı iş kovalamak gibi niyetleri yoktu.

Junior Sarti para yapabileceği her kulvarda koşturmaya devam ediyor.

[vatansever]

Sıkı takip ediyor olucam, şahane.

[Junior]

[Junior]