Her ne kadar
Roleplay'de yaptığımız roller bir oyundan ibaret olsa da
roleplay gerçekçilik gerektirir. Madem oyunda bir karakter yönetiyorsunuz, gerçek hayatı canlandırıyorsunuz, o zaman gerçek bir insan gibi rol yapmalısınız.
Neyden bahsediyorum?İnsanlar bir rol planı oluşturuyor, tüm rollerini
önceden planladıkları şeyler üzerine yapıyorlar. Önceden kurgulanmış bir şeyi yapmak eğlenceli değildir, rol sırasında karakterinizin istemediği olaylar yaşamak, IC korku yaşamak veya mutlu olmak bu oyunu eğlenerek oynadığınızı gösterir ve bir şeyleri planlamadan oynadığınızda hep mutlu olacaksınızdır.
Karakterinizin istediği veya istemediği şeyler yaşaması, düşünerek ona göre karar vermeniz önceden kurgulamaktan ziyade iyi bir fikir olabilir. Karakterinizin yapacaklarını da bir gün yerine gerçek hayat gibi belli bir süreye yaymak o karakterden
sıkılmamanıza sebebiyet verir. Şimdi dediğimi pek anlamamış olabilirsiniz, haklı da olabilirsiniz. Örneklerden yola çıkarak bakalım:
1. Örnek: Kişi rehberler ve oluşumlara bakıyor, rol hakkında bilgi sahibi oluyor, böyle böyle rol yapayım, hayatım böyle gitsin diyor. Önceden kurguladığı şeyi heyecan olmadan oynuyor.
Bu örnekten zevk alacağınızı sanmıyorum.2. Örnek: Kişi, arkadaşıyla konuşarak sevgili rolü yapacak. Burada bir araya gelelim, tanışalım diyorlar. Gidiyorlar ve bunu yapıyorlar.
Pek mutlu olduğunuzu sanmıyorum.3. Örnek: Kişi, bir arkadaşını sunucuya davet ediyor. Oynuyorlar, sadece karakterinin ne rolü yapacağını, geçmişini, özelliklerini planlayarak bir araya geliyorlar veya gelmiyorlar.
Bu daha zevkli olabilir.Üçüncü örneği daha net açıklamama izin verin: Arkadaşınızla her zaman arkadaş rolü yapmak zorunda değilsiniz. Arkadaşınızla tanışmamak veya oyunda düşman olmak tatlı bir düşmanlık verir. Şimdi itiraf edin, doğru konuşalım. Çoğumuz oyunda sevmediğimiz karakterlere gerçek hayatta iyi yaklaşmıyor. Ama arkadaşınızla bunu yaparsanız onunla pek kavga edeceğinizi sanmam. En azından bir kere deneyin, aradaki farkı anlayacaksınız.
Arkadaşınızla önceden "şöyle yapalım, böyle yapalım. Rol şöyle gitsin, sonra bu olsun" şeklinde yapılan planlar film stüdyolarını andırıyor. Yönetmen size oynayacağınız yerleri ve yapacağınızı söylüyor, siz de yapıyorsunuz. Belki film işini para için yapıyorsunuz ama oyun bir lükstür, eğlence ister.
Hadi başka bir konuya gelelim. Arkadaşınızı çok seviyorsunuz! Bu iyi bir şey ve her daim mutlu ilişkiler dilerim, ancak roleplay yaparken hep arkadaş olmak ve onunla iletişimde olmak zorunda değilsiniz. Mesela arkadaşınızla rol yapıyorsunuz, bir Discord kanalına bağlandınız ve sohbet ediyorsunuz, evet bundan zevk alıyorsunuz ama bu büyük ihtimalle rolü baltalıyor. Bir süre sonra rolü de sesli olarak yapmaya başlamanız olası.
Eh, karakterinizin bir şeyler yaşaması ve her rolden yirmi dört saat sonra sıkılmamanız için işi plan yerine olacaklara bırakmak, birlik kuracaksanız da arkadaşlarınızla önce planlamak gerekir.
Birlik veya bir topluluk, şirket kuran insanlar nedense hep önceden planlayarak bir hikâye yazıyorlar, bunu tanıtımına atıyorlar. -Çoğu kişi böyle yapıyor.- Oysa ki birliği direkt kurup can ciğer olmak yerine buluşup, birliğin temellerini oturtmak daha zevk verici olabilir. Hem de tanıtıma yapılmayan rolleri hikâye adı altında anlatmazsınız. Hadi bunu size yine örneklerle açıklayayım:
1. Örnek: Bir birlik kurulacak, başka oyunlar oynamış ekip bir araya geliyor. Bir hikâye uyduruyorlar, oynamaya başlıyorlar.
2. Örnek: Yine bir birlik kurulacak, birliğin kurucuları başta insanlarla tanışıyor, sonra basit suçlarla başlıyorlar -yasadışı birlikler için, veya hayal gücünüze göre farklı planlar da olabilir- sonra belirli bir aşamaya gelince birliği kuruyorlar.
Sizce hangisi daha zevkli? Ben ikinci örnekten daha fazla zevk alırım. Kısaca, bu gerçek hayat değil. Hep kâr etmeye bakmayın, oyunun zevkine bakın, kaybetmeyi bilin. İyi roller ve keyifli oyunlar!
Konu: Karakteriniz, Yaşantınız (Okunma sayısı 317 defa)