16 Temmuz 2020, Perşembe 00:28
Sevgili Günlük,
Bugün üç adam öldürdüm. Beni öldürmek istediler. Acımadan tetiği çektim ve kaderin dayanılmazlığına ve yaşamak bahsinin acı veren canavarlığına hançerimi dört defa sapladım. Öldüler ve yerde yatıyorlar. Aynı anasından yeni çıkmış ve memesine usulca yaslanmış kırmızı bir bebek gibi, sessiz sessiz yatıyorlar. Damarlardaki kan kuruyor ve et soğuyor. Gözlerin feri her an uzaklaşıyor. Ruhlar kederli bir biçimde bedeni ter ediyorlar. Yaşadığım apartman her an bulunabilir. Bunu yaptıran Vladivostok ekibindendi. Buna tanrının yokluğuna inandığım kadar eminim.
Nikolay'ın günlüğü, sayfa 12
(https://i.ytimg.com/vi/pgfSbafwmI4/hqdefault.jpg)
@Back @Manwebir saman sarısı bir duman karası, garibanın yüzü gülür mü??
(https://img-s1.onedio.com/id-5a7d85261269659f0e8157cd/rev-0/w-900/h-517/f-jpg/s-57e7ab30ef6021f2c759c6c0634d19e2c7f61667.jpg)
25 Temmuz 2020.
Ben bittim. Beni öldürecekler. Valachi beni içeriden çıkardı, Polis ona çalışmamı istiyor. Bütün Rusya götümde geziyor. Beni öldürecekler, öldüm, öldüm ben, bittim.
Memlekete gittim döneceğim arkadaşlar, sakin olunuz.Sakin olamıyoruz babakoooo