| (https://www.upload.ee/image/10794442/Screenshot_1.png) | "Hayatının uzun zamanını baleye adayan bir kız. Hayatına sıcak bir adım ile başlayıp, gün geçtikçe sıcaklığını kaybeden yılların yanı sıra disiplin ve kurallar içinde yaşayan ve her adımını sanatçı ruhuyla atan Azura." Azura, 1994 yılında Adreanna ile Garron'un Fransa Hôpital Saint-Joseph de dünyaya gözlerini açan ilk çocukları. Azura'nın doğmasıyla ikilinin hayatı farklı boyutlara açıldı. 4 yaşına geldiği zaman annesinin de desteği ile baleye başladı. Okula başlayana kadar her şey kolay gelse de, okul ile baleyi aynı anda yürütmek fazlasıyla yorucu gelmişti. İlkokula gittiği vakitler Fındıkkıran balesin de baş balerin olarak rol alması için seçilmiş, hakkını verebilmek için sıkı çalışmaya başlamıştı. Annesinin mide kanseri olduğunu öğrenmesi ile yeni bir sır daha gün yüzüne çıktı. Annesi ile babasının arası iyi değildi, belki de annesinin üzüntüsü hastalık olarak ortaya çıkmıştı. Aklından geçen olumsuz düşünceler ile savaş içindeydi. Annesini bir yıl sonra kanserden kaybetti. Babası Azurayı görmeye dayanamamaya başlamış, eve geldiği zaman ağlayarak günlerini geçirmişti. Annesinin ölümünden 6 ay geçtikten sonra Azurayı yetimhaneye bıraktı. Ne olduğundan habersiz şekil de dört duvar arasında, eski bir yatakta dizlerine sarılarak karşıdaki gri duvara bakmakla meşguldü. arasında, eski bir yatakta dizlerine sarılarak karşıdaki gri duvara bakmakla meşguldü. Baleye devam ediyor olması kafasını dağıtmaya yardımcı olan tek şeydi. Yıllar, aylar, günler geçmeye devam ediyor, her pes etmek istediği zaman annesinin zorlaması aklına geliyor, kaldığı yerden devam etmeye koyuluyordu. Kendi aklı ile karar vermeye başladığında onun için bale artık annesinin zoruyla yaptırdığı bir şey değil, kendi içindeki aşka dönüşmüştü. Bu yolda yapması gereken ne varsa, her şeyi kabullenerek ve gençliğini, hayallerini baleye adadı. Katıldığı gösterilerden aldığı tebriklerin yanı sıra kendisi yaptıklarıyla mutlu oluyordu. |
| Çalışma sırasında Azura sakatlandığı için baleye bir süre ara verdi. Yetimhaneden çıktığı gün, müdür ona zamanında babası tarafından bırakılan iki ayrı mektubu verdi. Azura en üstte duran mektubu açarak okumaya koyuldu. Babası Fransadan gittiğini, zamanın da beraber yaşadıkları evi ve kendini geçindirebileceği bir miktar parayı bırakmıştı. Evin adresine bakarak içinde ki burukluğu hissetmişti. Diğer mektubu açtığın da babası Azurayı Paris Opera ve Balesine göndermişti. Birkaç yıl kariyerine orada devam etti. Burada vakit geçirmek istemediğini anladığı zaman kendine çıkış yolu aramış, evi satmadan gitmeye karar vermişti. Vice City'e gitmek için bilet almış olsa bile bir tarafı acıyordu. Bir ay gibi bir süreyi Vice'de geçirmiş ama ısınamamıştı. Evlerin, yolların düzeni ve insanlar ona çok yabancı geldi. Sahilde denize karşı geçip kuğu balesinin dansını yapmaya başladı. Denizin sesi ve kokusu Azurayı cezbetmiş, ayakları kendi hareketlerini yapmaya koyulmuştu. Pouette ile dansını sonlandırmış nefes nefese gökyüzüne gülümsedi. Yaşadıklarını, acılarını ve sıkıntılarını sadece bu basit gözüken hareketlerin ardına saklıyordu. Saklamak konusunda ne kadar iyi olduğunu bilmese bile yapmaktan başka seçeneği yoktu. O akşam Elias adında biriyle tanıştı. Tatlı mı tatlı, şeker mi şeker, tam kedi gibi sevilmelik birisi olduğunu düşünüyor muydu? Belki başkası düşünebilir ama Azura düşünmedi. Egolu, gıcık ve sinsi olarak bakmaya başladı. Her ortama uyum sağlayamayan Azura, Elias sayesinde ona uymayan birçok ortama adım atmıştı. Birkaç ay buralarda takıldıktan sonra Paris'e en yakın uçakla geri döndü. Evinin önünde birkaç hafta önce gelmiş mektubu gördüğün de sinirlenmişti. Babası Garron evi ziyaret etmiş, Azura olmadığı için mektup bırakmaya karar vermiş. Hangi cesaret ile bunu yaptığına anlam veremiyordu. | (https://www.upload.ee/image/10794464/Screenshot_2.png) |