Yağmurlu bir Dublin sabahı… Aidan, köhne apartmanın dar koridorlarında koşuştururken cebinde paslı bir çakı taşırdı. Babası uzun yol kamyon şoförüydü, annesi ise evde dikiş dikerek evi döndürürdü. Aidan’ın hayali hep, o gri sokakların dışına çıkıp kendi yolunu bulmaktı.(https://i.hizliresim.com/752t9lx.jpg)
Şimdi otuzlarının sonuna yaklaşırken Aidan Murray, hâlâ sırtında eski yaraların yükünü taşıyor. Ama cebinde hâlâ o paslı çakı var: Çocukluğundan kalma, asla kaybolmayan bir hatırlatıcı. Hayat ona kolaylık vermedi ama o her defasında kendi yolunu açtı.
(https://i.hizliresim.com/eymfgxe.jpg)
(https://i.hizliresim.com/4ai46ca.jpg)
(https://i.hizliresim.com/k42zn8f.jpg)
(https://i.hizliresim.com/b46xo84.jpg)
(https://i.hizliresim.com/cf84ahw.jpg)
(https://i.hizliresim.com/6mtr7zo.jpg)
(https://i.hizliresim.com/3rc3vxs.jpg)
(https://i.hizliresim.com/en4bml0.jpg)
(https://i.hizliresim.com/rc379lj.jpg)
(https://i.hizliresim.com/7mehx6q.jpg)
Yirmili yaşlarında Londra’ya taşındı. Burada hem ayakta kalmak hem de kim olduğunu bulmak için savaştı. Gündüz bir marangoz atölyesinde çalışırken geceleri küçük sahnelerde gitar çalıyordu. İlk kez sahneden indiğinde bir yabancı ona “Senin şarkılarında memleketin kokusu var” dedi. O an Aidan, kimliğini ve yolunu bulduğunu hissetti.(https://i.hizliresim.com/r8xoi0i.png)
Küçük çaplı pawnshop işleri burada başladı: eline geçen çalıntı malları küçük dükkânlarda el altından satıyordu. Hayatında ilk defa ciddi para gördü. O günlerde öğrendiği en önemli şey şuydu: “Eğer bir şeyin hikâyesi varsa, değeri iki katına çıkar.”
(https://i.hizliresim.com/jz2j309.png)
Aidan Murray - Günlük Notlar #1
“Dükkan hâlâ ayakta, ama işler göründüğü kadar temiz değil. Vice City’de insanlara güvenmek kolay değil. Çoğu müşteri ellerinde eski saatler, kırık televizyonlarla geliyor… ama bazıları daha farklı şeyler istiyor. Bazen düşünüyorum, bu şehrin beni nereye sürükleyeceğini.”
(https://i.hizliresim.com/f8rjjxs.png)
Aidan Murray - Günlük Notlar #2
“Bugün ilk ciddi adımı attım. Kage lakabıyla bilinen Yakuza lideriyle bir araya geldim. Masaya oturduğumuzda gözlerindeki soğukluk bana karşı bir sınav gibiydi. Ne istediğimi açıkça anlattım: kendi mekanımda, el altından işleteceğim küçük bir uyuşturucu ağı.
Kage önce güvenmek istemedi, ama doğru kelimeleri seçtim. Aramızda kısa ama sert bir pazarlık geçti. Sonunda anlaştık. Elime ilk mal geçti. Küçük bir parti ama doğru insanlara ulaşırsa bana iyi bir kapı açacak.
Artık mekanım sadece içki ve muhabbet yeri değil; perde arkasında daha karanlık bir düzen dönmeye başladı. Risk büyük, ama bu şehirde yükselebilmek için göze almak şart.”
(https://i.hizliresim.com/juv9vfl.png)
(https://i.hizliresim.com/nfxcbkn.jpg)
(https://i.hizliresim.com/1656r9x.jpg)
(https://i.hizliresim.com/81xaujv.png) (https://hizliresim.com/81xaujv)
(https://i.hizliresim.com/2vybh9g.jpg)